پیوند قلب

پیوند قلب عملی است که در آن قلب بیمار با نارسایی قلب با یک اهدا کننده سالم تر جایگزین می شود. پیوند قلب درمانی است که معمولاً برای افرادی انجام می شود که با داروها یا جراحی های دیگر وضعیتشان به اندازه کافی بهبود نیافته است. در حالی که پیوند قلب یک عمل جراحی بزرگ است، با مراقبت های مناسب ، احتمال زنده ماندن بیمار زیاد است.
در بزرگسالان نارسایی قلبی می تواند ناشی از موارد زیر باشد:
•    ضعف عضله قلب (کاردیومیوپاتی)
•    بیماری عروق کرونر
•    بیماری دریچه قلب
•    یک مشکل قلبی که با آن متولد شده اید (نقص مادرزادی قلب)
•    ریتم های غیر طبیعی مکرر و خطرناک قلب (آریتمی بطنی) که توسط سایر درمان ها کنترل نمی شوند.
•    نارسایی پیوند قلب قبلی
در كودكان نیز:
نارسایی قلبی بیشتر در اثر نقص مادرزادی قلب یا كاردیومیوپاتی ایجاد می شود.
ممکن است در هنگام جراحی پیوند قلب جراحی دیگری نیز هم زمان انجام گیرد؛ جراحی هایی نظیر: پیوند قلب و کلیه، پیوند قلب و کبد، پیوند قلب و ریه.

افراد نیازمند پیوند قلب

پیوند قلب برای همه افراد مناسب نیست. در صورت داشتن شرایط زیر کاندید خوبی برای پیوند قلب نیستید:
•    در سنین بالا قرار دارید که می تواند در بهبودی از جراحی پیوند اختلال ایجاد کند.
•    شرایط پزشکی دیگری دارید که می تواند بدون توجه به دریافت قلب اهدا کننده مانند بیماری جدی کلیه، کبد یا ریه، زندگی شما را کوتاه کند.
•    مبتلا به یک عفونت فعال باشید.
•    اخیرا سابقه پزشکی شخصی در مورد سرطان داشته باشید.
•    معتاد به مصرف الکل و کشیدن سیگار هستید و تمایلی به تغییر سبک زندگی خود ندارید.
برای برخی از افرادی که نمی توانند پیوند قلب انجام دهند، گزینه دیگر ممکن است دستگاه کمک بطنی (VAD) باشد. دستگاه کمک بطنی یک پمپ مکانیکی است که در قفسه سینه شما گذاشته می شود و به پمپ کردن خون از بطن ها به بقیه بدن کمک می کند.
دستگاه کمک بطنی معمولاً به عنوان درمان موقتی برای افرادی که منتظر پیوند قلب هستند، استفاده می شود. این دستگاه ها به طور فزاینده ای به عنوان درمان های طولانی مدت برای افرادی که نارسایی قلبی دارند اما برای پیوند قلب واجد شرایط نیستند مورد استفاده قرار می گیرد. اگر دستگاه کمک بطنی به قلب شما كمك نكند، پزشكان ممكن است بعضی اوقات از قلب مصنوعی به عنوان یک جایگزین کوتاه مدت برای پیوند قلب استفاده کنند.

خطرات پیوند قلب

علاوه بر خطرات جراحی قلب باز، از جمله خونریزی، عفونت و لخته شدن خون، خطرات پیوند قلب شامل موارد زیر است:
•    رد قلب اهدا کننده
یکی از مهمترین خطرات بعد از پیوند قلب، این است که بدن شما قلب پیوند شده را رد می کند.
سیستم ایمنی بدن شما ممکن است قلب پیوند شده را به عنوان یک ماده خارجی ببیند و سعی کند آن را رد کند که می تواند به قلب آسیب برساند. هر بیمار دریافت کننده‌ی پیوند قلب داروهایی را برای جلوگیری از رد پیوند (سرکوب کننده سیستم ایمنی) دریافت می کند و در نتیجه، میزان رد آن همچنان کاهش می یابد.
برای جلوگیری از رد پیوند، بسیار مهم است که همیشه داروهای خود را طبق تجویز مصرف کنید و تمام نوبت ها و قرارهای پزشکی خود را رعایت کنید.
رد پیوند اغلب بدون علائم اتفاق می افتد. برای تعیین اینکه بدن شما قلب جدید را رد می کند، در سال اول پس از پیوند، بیوپسی مکرر قلب انجام می شود. پس از آن، شما به بیوپسی ها اغلب نیاز نخواهید داشت.
در طی بیوپسی، یک لوله در رگ گردن یا کشاله ران شما وارد شده و به قلب شما هدایت می شود. یک نمونه بیوپسی از طریق لوله انجام می شود تا نمونه کوچکی از بافت قلب را بگیرد که در آزمایشگاه مورد بررسی قرار بگیرد.
•    خرابی پیوند اولیه
 در این شرایط، قلب اهدا کننده عملکردی ندارد. خرابی پیوند اولیه بیشترین علت مرگ و میر در چند ماه اول پس از پیوند می باشد.
•    با شریان های خود مشکل دارید.
 پس از پیوند قلب، ممکن است که دیواره شریان های قلب شما ضخیم و سفت شود و منجر به پیوند قلب مجدد شود. این امر می تواند گردش خون را از طریق قلب شما دشوار کند و می تواند باعث حمله قلبی، نارسایی قلبی، ورم قلب یا مرگ ناگهانی قلبی شود.
•    عوارض جانبی داروها
 داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی بدن که باید در بقیه عمر خود، آن ها را مصرف کنید، می توانند آسیب جدی به کلیه و مشکلات دیگری برای شما ایجاد کنند.
•    سرطان
مصرف داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی بدن همچنین می توانند خطر ابتلا به سرطان را افزایش دهند. مصرف این داروها می تواند شما را در معرض خطر بیشتری از تومورهای پوستی و لب و لنف ها قرار دهد.

تغذیه درمانی پزشکی در دوره قبل از پیوند قلب

ارزیابی جامع تغذیه ای بیمار شامل تاریخچه پزشکی،فیزیکی، آنتروپومتری (تن سنجی) و تست های بیوشیمیایی باید انجام گردد. توصیه های تغییر شیوه زندگی شامل محدودیت مصرف الکل، کاهش وزن، ورزش، ترک سیگار و محدودیت مصرف سدیم می باشد. اضافه وزن و یا کم وزنی شدید منجر به افزایش خطر عفونت، دیابت، بیماری های همراه و مرگ و میر می گردد.
ابتلا به پرفشاری خون و دیس لیپیدمی در دوره قبل از پیوند نیز منجر به کاهش بقا می گردد. در صورت عدم کفایت دریافت خوراکی، تغذیه انترال متناسب با بیماری های موجود همزمان و وضعیت تغذیه ای بیمار باید اجرا گردد.

تغذیه درمانی پزشکی بلافاصله پس از پیوند قلب

اهداف تغذیه در فاز حاد بلافاصله پس از پیوند قلب، تأمین انرژی و پروتئین کافی برای درمان کاتابولیسم و بهبود پایش و اصلاح اختلالات الکترولیتی تنظیم کننده‌ی قند خون در مقادیر نرمال می باشد.
در فاز بلافاصله پس از پیوند قلب مانند سایر جراحی ها نیاز به مواد مغذی افزایش می یابد. بدلیل، کاتابولیسم القا شده توسط استروییدها، استرس جراحی، آنابولیسم و بهبود زخم نیاز به پروتئین افزایش می یابد. رژیم غذایی بیماران از مایعات صاف شده به رژیم غذایی نرم که در وعده های کوچک و مکرر تغییر می کند، پیشرفت می کند. تغذیه انترال برای کوتاه مدت بویژه در صورت بروز عوارض می تواند مفید باشد. دریافت کافی با استفاده از مکمل یاری با مایعات و غذاهای حاوی انرژی، بویژه در بیمارانی که اشتهای کمی دارند، حفظ می گردد. کسب وزن و رسیدن به وزن ایده آل از اهداف تعیین شده برای بیماران مبتلا به کاشکسی (لاغری مفرط) در زمان قبل از پیوند می باشد. بهبود عملکرد قلب منجر به بهبود کاشکسی قبل از پیوند می گردد. در نتیجه ی استرس جراحی و دارو های سرکوب کننده ایمنی، هایپرگلایسمی تشدید می شود که تمهیدات رژیمی در این مورد باید اجرا گردد.

تغذیه درمانی دراز مدت پس از پیوند قلب

بیماری های همزمان نظیر پرفشاری خون، افزایش وزن بیش از حد، هایپر لیپیدمی و عفونت اغلب بعد از پیوند قلب ایجاد می گردند. پرفشاری خون با رژیم غذایی، ورزش و دارو کنترل می گردد. به حداقل رساندن افزایش وزن، هدفی مهم در بیماران می باشد، زیرا بیمارانی که بعد از پیوند قلب چاق می شوند، احتمال رد پیوند در آنها افزایش می یابد.
افزایش LDL و تری گلیسرید از اثرات جانبی داروهای سرکوب کننده ایمنی بوده و منجر به نارسایی قلب بعد از پیوند می گردند. در کنار رژیم غذایی سالم برای قلب، دارودرمانی نیز برای کاهش لیپید های خون در این بیماران ضروری می باشد. معمولا استاتین ها برای بیماران مسن و دوره های طولانی مدت پس از پیوند توصیه می گردد. استرول ها و استانول ها کاهنده لیپید های خون می باشند و استفاده از آن ها برای کاهش دوز استاتین ها توصیه می گردد.
قبل از پیوند بدلیل عدم فعالیت و کاشکسی، بیماران احتمالا به استئوپنی (کاهش تراکم استخوان) مبتلا می باشند. بیماران برای کاهش تحلیل استخوانی نیاز به دریافت مقادیر رژیمی مناسب کلسیم و ویتامین D دارند. در این موارد، ورزش های تحمل کننده وزن و دارو های ضد تحلیل استخوانی معمولا نیاز می باشند. به دلیل استفاده مادام العمر از داروهای سرکوب کننده ایمنی باید از عفونت پیشگیری گردد. لذا سلامت و بهداشت غذایی باید مد نظر واقع شود.
پس از پیوند قلب، ممکن است شما نیاز به تنظیم رژیم غذایی خود داشته باشید تا قلب شما سالم و عملکرد خوبی داشته باشد. حفظ وزن سالم از طریق رژیم غذایی و ورزش می تواند در جلوگیری از عوارضی مانند فشار خون بالا، بیماری های قلبی و دیابت به شما کمک کند.
یک متخصص تغذیه می تواند در مورد نیازهای غذایی و رژیم غذایی مورد نیاز شما صحبت کند و به هر سؤالی که بعد از پیوند خود دارید پاسخ دهد. متخصص تغذیه چندین گزینه و ایده غذایی سالم برای استفاده در برنامه غذایی شما ارائه می دهد. توصیه های متخصص تغذیه شما ممکن است شامل موارد زیر باشد:
•    هر روز میوه و سبزیجات زیادی مصرف کنید.
•    خوردن نان های سبوس دار، غلات و حبوبات دیگر
•    نوشیدن شیر کم چرب یا بدون چربی یا خوردن سایر لبنیات کم چرب یا بدون چربی، به منظور حفظ کلسیم کافی در بدن
•    خوردن گوشت بدون چربی، مانند ماهی یا مرغ
•    حفظ رژیم غذایی کم نمک
•    اجتناب از مصرف چربی های ناسالم، مانند چربی های اشباع یا چربی های ترانس
•    جلوگیری از مصرف آب گریپ فروت و گریپ فروت به دلیل تأثیر آن بر روی گروه داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی 
•    جلوگیری از مصرف الکل زیاد
•    هر روز با نوشیدن آب کافی و مایعات دیگر میزان نیاز مایعات بدن خود را تأمین کنید. 
•    پیروی از دستورالعمل های ایمنی و بهداشتی مواد غذایی به منظور کاهش خطر عفونت
مصرف شکر و شیرینی های زیاد را محدود کنید.
سطح بالای گلوکز خون به طور غیر مستقیم می تواند سطح تری گلیسیرید خون را افزایش دهد. توصیه می شود میزان مصرف شکر و شیرینی های غلیظ را محدود کنید و مقدار کل کربوهیدرات را در رژیم غذایی خود در حد متوسط نگه دارید.
محتوای چربی رژیم غذایی خود را اصلاح کنید.
نشان داده شده است که سطح کلسترول خون به طور مستقیم با بیماری عروق کرونر در جمعیت عمومی ارتباط دارد.
 دستورالعمل های زیر برای مصرف چربی توصیه می شود:
مصرف کلسترول را به میزان متوسط محدود کنید.
دریافت مقدار کل چربی های اشباع را کاهش دهید (چربی های اشباع شده در دمای اتاق جامد و معمولاً با منشاء حیوانی هستند).
افزایش مصرف چربی های غیر اشباع و جایگزین آن ها با چربی های اشباع (چربی های غیر اشباع معمولاً در دمای اتاق مایع و دارای منشاء گیاهی هستند)
همچنین مصرف زرده تخم مرغ، گوشت و غذاهای لبنی پرچرب را محدود کنید و شیر بدون چربی، برش های بدون چربی گوشت قرمز، مرغ و ماهی را انتخاب کنید. 
علت اصلی بیماری عروق کرونر، رسوب پیشرونده مزمن مواد چربی، کلسترول و بافت فیبر در دیواره شریان ها است.
اینکه رسوب کلسترول تقریباً به همان اندازه نقش مهمی در پیوند عروق کرونر دارد، یک سؤال بدون پاسخ است، اما به نظر می رسد سعی در کنترل سطح کلسترول محتاطانه است. شواهد نشان می دهد که سطح کلسترول خون تحت تأثیر میزان کلسترول رژیم غذایی، چربی های اشباع و کل چربی ها قرار دارد. اگر کل مقدار کلسترول و چربی اشباع کاهش یافته و چربی های غیر اشباع جایگزین شوند، می توان سطح کلسترول خون را پایین آورد.
مصرف سدیم را محدود کنید.
برای جلوگیری از احتباس مایعات و کمک به کنترل فشار خون بالا، توصیه می کنیم رژیم غذایی بدون نمک را دنبال کنید. از خوردن غذاهای بسیار شور خودداری کنید و از غذاهای فرآوری شده با سدیم مانند گوشت های دودی، کنسرو ها، پنیرها، وعده های غذایی منجمد و پیتزا ها در حد اعتدال استفاده کنید.

ورزش

بعد از پیوند قلب ، پزشک و تیم درمانی شما ممکن است توصیه کنند ورزش و فعالیت بدنی را به صورت منظم در زندگی خود قرار دهید تا به بهبود کلی سلامت جسمی و روحی خود کمک کنید.
ورزش منظم می تواند به شما در کنترل فشار خون، کاهش استرس ، حفظ وزن سالم، تقویت استخوان ها و افزایش عملکرد بدنی کمک کند.
تیم درمانی شما یک برنامه ورزشی تهیه می کنند که به منظور پاسخگویی به نیازها و اهداف فردی شما برنامه ریزی شده است. توانبخشی قلب شامل آموزش و ورزش است تا به شما در بهبود سلامتی و بهبودی پس از پیوند قلب کمک کند.
برنامه ورزشی شما ممکن است شامل تمرینات گرم کردن مانند حرکات کششی باشد. تیم درمانی شما ممکن است فعالیت های بدنی از قبیل پیاده روی، دوچرخه سواری و تمرینات قدرتی را به عنوان بخشی از برنامه ورزشی شما پیشنهاد دهند. متخصصان تیم درمانی احتمالاً توصیه می کنند بعد از ورزش، حرکاتی برای سرد کردن انجام دهید؛ مانند: پیاده روی آرام. با تیم درمانی خود در رابطه با اینکه چه فعالیت هایی ممکن است برای شما مناسب باشد صحبت کنید.
اگر در طول ورزش احساس خستگی کردید، مقداری استراحت کنید. اگر علائمی مانند تنگی نفس، حالت تهوع، ضربان قلب نامنظم یا سرگیجه احساس می کنید، ورزش را متوقف کنید. اگر علائم شما از بین نرفت، سریعاً با پزشک خود تماس بگیرید.