یک بررسی تخصصی جدید تأیید می کند که رژیم غذایی به طور قابل توجهی بر سلامت روان تأثیر می گذارد. شواهد بسیاری در مورد ارتباط بین رژیم غذایی نامناسب و بدتر شدن اختلالات خلقی، از جمله اضطراب و افسردگی وجود دارد. با این حال ، بسیاری از باورهای رایج در مورد اثرات سلامتی برخی از غذاها با مدارک مستدل تأیید نمی شود.
محققان دریافتند در بعضی موارد این ارتباط بین رژیم غذایی و سلامت روان کاملاً ثابت شده است، مانند تاثیر رژیم غذایی پرچرب و کم کربوهیدرات (رژیم کتوژنیک) بر کودکان مبتلا به صرع و تأثیر کمبود ویتامین B12 در مورد خستگی، حافظه ضعیف و افسردگی.
همچنین شواهد زیادی نشان می دهد که یک رژیم غذایی مدیترانه ای، سرشار از سبزیجات و روغن زیتون، باعث کاهش افسردگی و اضطراب می شود. در حالی که بسیاری از غذاها یا مکمل ها، مانند مکمل های ویتامین D یا مصرف غذاهایی که احتمالاً با اختلال بی توجهی _ بیش فعالی یا اوتیسم مرتبط هستند، تاثیری بر افسردگی و اضطراب ندارند.
این مطالعه تأیید می کند که اگرچه برخی از غذاها می توانند با یک وضعیت بهداشت روانی مرتبط باشند، اما این امر در مورد چرایی ایجاد این اثر غذایی به ما نمی گوید و باید در تحقیقات آینده روانپزشکی تغذیه مورد بررسی قرار گیرد.
تأثیر رژیم غذایی بر سلامت روان واقعی است، اما ما باید بر اساس شواهد موقت مراقب نتیجه گیری باشیم. ما نیاز به مطالعات بیشتری در مورد اثرات طولانی مدت رژیم های غذایی روزانه داریم.
دانشمندان تأیید کردند که تاثیر برخی از مواد غذایی بر سلامت روان به راحتی قابل اثبات هستند، به عنوان مثال ، تغذیه در رحم و در اوایل زندگی می تواند اثرات قابل توجهی بر عملکرد مغز در آینده داشته باشد.

رژیم غذایی و سلامت روانی

در قرن بیستم با افزایش قابل توجهی در مصرف قندها، غذاهای میان وعده ای و غذاهای پرانرژی، تغییرات عمده ای در مصرف رژیم های غذایی در سطح جهان ایجاد شد. در عین حال ، مصرف مواد مغذی و غنی از فیبر در حال کاهش است. در واقع، آخرین داده های مطالعه جهانی ما می گوید که رژیم غذایی ناسالم اکنون دلیل اصلی مرگ زودرس است.
الگوهای غذایی ناسالم و افزایش مصرف غذاهای فرآوری شده  با افزایش افسردگی و اغلب اضطراب همراه هستند.
در یک مطالعه مشاهده ای مشخص شدکه رژیم غذایی سالم در بیماران دیابتی باعث کاهش افسردگی می شود.

افسردگی، فقط یک اختلال مغزی نیست ، بلکه اختلالی در کل بدن است که همراه با اختلال در عملکرد سیستم ایمنی بدن (التهاب سیستمیک مزمن و درجه پایین) به عنوان یک عامل خطر بسیار مهم است. عوامل تنش زای محیطی که در ایجاد التهاب سیستمیک موثر هستند عبارت اند از:
•    رژیم غذایی نامناسب
•    کمبود ورزش
•     سیگار کشیدن
•    اضافه وزن و چاقی
•    کمبود خواب
•    کمبود ویتامین D
•    استرس
بسیاری از این عوامل، باکتری های طبیعی روده را تحت تأثیر قرار می دهند، که به نوبه خود سیستم ایمنی بدن را ضعیف می کنند.  
 عدم مصرف کافی غذاهای غنی از مواد مغذی، می تواند منجر به کمبود مواد مغذی، آنتی اکسیدان ها و فیبر شود ، و این تأثیر مخربی بر سیستم ایمنی بدن ما می گذارد.
رژیم غذایی حاوی چربی های اشباع شده و قندهای تصفیه شده تأثیر منفی روی پروتئین های مغز دارد که می دانیم در ایجاد افسردگی از اهمیت زیادی برخوردار هستند. پروتئین هایی به نام نوروتروفین ها ، مغز را در برابر استرس محافظت می کنند و باعث رشد سلول های جدید مغز می شوند.
رابطه واضحی بین کیفیت رژیم های بزرگسالان و اندازه هیپوکامپ آنها وجود دارد.
آزمایشات صورت گرفته بر حیوانات حاکی از آن است که غذاهای سرشار از چربی اشباع و شکر تصفیه شده اعتیاد آور هستند و با سیستم دوپامین ارتباط برقرار می کنند.
سازمان بهداشت جهانی مدت هاست که می گوید "هیچ سلامتی بدون سلامت روان وجود ندارد".
به نظر می رسد اسیدهای چرب امگا 3  موجود در ماهی، برای افرادی که از افسردگی شدید رنج می برند، مفید است.
مکمل روی یا ویتامین B ممکن است مفید باشد.
همچنین یک اسید آمینه به نام ان_ استیل سیستئین یا NAC  وجود دارد که به ویژه برای افراد مبتلا به افسردگی، اسکیزوفرنیا و اختلالات دو قطبی مفید است.