اختلال افسردگی ماژور یک اختلال معمول و پرهزینه است که معمولا با نشانه های شدید و دائمی منجر شونده به اختلال نقش اجتماعی و افزایش مرگ و میر همراه است.
اختلال افسردگی ماژور یکی از مهمترین علل ناتوانی و از کار افتادگی در کل جهان به شمار می رود.

فاکتورهای متعددی در پیشرفت افسردگی دخیل هستند از قبیل :

•    ژنتیک
•    تغذیه 
•    استرس های محیطی
•    توقف ترشح هورمون خصوصا در محور هیپوتالاموس- هیپوفیز- آدرنال HPA))
•    تغییرات در بیولوژی و عملکرد نوروترانسمیتری

تشخیص افسردگی ماژور

•    خلق افسرده یا فقدان علاقه و یا لذت در فعالیت های روز مره برای بیشتر از ۲ هفته 
•    خلقی که نشانگر تغییر از سطح مبنا و پایه ای است ( نوسان خلق)
•    اختلال عملکرد: اجتماعی شغلی آموزشی
نشانه های اختصاصی: حداقل ۵ مورد از ۹ مورد زیر وجود داشته باشد:
۱.    خلق افسرده یا تحریک پذیر در بیشتر ساعات شبانه روز و تقریبا هر روز که توسط خود شخص بیان می شود (مثل احساس غمگینی یا تهی بودن) یا در نتیجه نظارت سایر اشخاص بر فرد به دست می آید (برای مثال گریان به نظر رسیدن).
۲.    کاهش علاقه یا لذت در بیشتر فعالیت ها و در بیشتر ساعات روز
۳.    تغییر قابل توجه وزن ( ۵%) یا تغییر در اشتها 
۴.    تغییر در وضعیت خواب : بی خوابی یا پر خوابی
۵.    تغییر در فعالیت : بی قراری روانی – جنبشی یا کندی ( درنگ و تاخیر زیاد)
۶.    خستگی یا از دست رفت انرژی
۷.    گناه بی ارزشی : احساس بی ارزشی یا گناه زیاد و بزهکاری
۸.    تمرکز: کاهش توانایی فکر کردن یا تمرکز و یا زیاد مردد بودن 
۹.    تفکر خودکشی : داشتن افکار مرگ یا خودکشی یا داشتن یک برنامه برای خودکشی

تغذیه و رژیم درمانی پزشکی در افسردگی

مکمل های روغن ماهی با ترکیب EPA  برابر با ۶۰% و DHA  برابر با ۴۰% بیشترین تاثیر را در درمان افسردگی دارند.
به نظر می رسد که کورکومین درمان نوید بخشی برای افسردگی می باشد. مطالعه اخیر نشان می دهد که یک فرم قویا جذب شونده خاص کورکومین برای درمان افسردگی ماژور مؤثر است.
همچنین تحقیقات نشان می دهند که این فرم خاص قویا جذب شونده کورکومین، اثری مانند داروی prozak  دارد. 
اثرات کورکومین معمولی به خاطر جذب ناکافی کاهش می یابد لذا برای تاثیر داشتن کورکومین استفاده از فرم BCM95، در این مطالعات ضرورت دارد.
همچنین کمبودهای ویتامین B و منیزیم هم با افسردگی ارتباط دارند.
در بیماران تحت درمان با 8 میلی گرم اسید فولیک در روز یا ۴ میلی گرم ویتامینB12  در روز بهبودی قابل ملاحظه ای دیده شده است.
علاوه بر این گزارش های موردی متعدد مشخص ساخته اند که در بیماران تحت درمان با ۳۰۰ میلی گرم تا ۱۲۵ میلی گرم منیزیم در وعده غذایی یا هنگام خواب، غالبا افسردگی ماژور در کمتر از یک هفته به سرعت اصلاح شده است.
در افراد مبتلا به افسردگی غیر معمول مشخص شد که مکمل یاری با ۶۰۰ میلی گرم در روز پیکولینات کرومیوم در کاهش اشتیاق و ولع مصرف کربوهیدرات سودمند می باشد اما در نمرات افسردگی افراد تحت درمان با کرومیوم و افراد دریافت کننده دارونما تفاوتی آشکار نشده است.
اثرات کلیدی کرومیوم شامل تاثیر آن بر اشتیاق برای مصرف کربوهیدرات و تنظیم اشتها می شود. سطوح پایین سرمی روی نیز افراد را به افسردگی مقاوم به درمان مستعد می سازد. تأمین سطوح روی ممکن است که سایر درمان های نامؤثر را هم تقویت نماید.

داروهای معمول مورد استفاده در درمان افسردگی

•    عوامل مهار کننده انتخابی بازجذب سروتونین یا SSRTs مانند : فلوکستین، پاروکستین 
•    مهار کننده بازجذب سروتونین – نور اپی نفرین مثل: دولکستین و ونلافاکسین
•    مهار کننده بازجذب نور اپی نفرین – دوپامین مثل: بوپروپیون