اندازه گیری های تن سنجی مجموعه ای از اندازه گیری های کمی عضله ، استخوان و بافت چربی است که برای ارزیابی ترکیب بدن استفاده می شود. عناصر اصلی آنتروپومتری قد، وزن، شاخص توده بدن (BMI) ، دور بدن (دور کمر ، مفصل ران و اندام ها) و ضخامت پوست است. این اندازه گیری ها از این جهت مهم هستند؛ زیرا معیارهای تشخیصی چاقی را نشان می دهند، و به طور قابل توجهی خطر بیماری هایی مانند بیماری های قلبی عروقی ، فشار خون بالا ، دیابت و بسیاری دیگر را افزایش می دهد. کاربرد دیگری به عنوان سنجش وضعیت تغذیه در کودکان و زنان باردار وجود دارد. علاوه بر این، از اندازه گیری های تن سنجی می توان به عنوان پایه ای برای آمادگی جسمانی و اندازه گیری پیشرفت تناسب اندام استفاده کرد.

تجهیزات

•    مقیاس وزن
•    وزن های کالیبراسیون
•    جعبه ای برای نشستن
•    استادیومتر
•    کولیس زانو
•    کولیس های پوستی
•    نوار اندازه گیری
•    کودک سنج برای اندازه گیری طول درازکش

نحوه استفاده از BMI

BMI می تواند یک ابزار غربالگری باشد ، اما چربی بدن یا سلامتی فرد را تشخیص نمی دهد. برای تعیین اینکه BMI خطر سلامتی است یا خیر، یک ارائه دهنده خدمات بهداشتی ارزیابی های بیشتری را انجام می دهد. چنین ارزیابی هایی شامل اندازه گیری ضخامت پوستی ، ارزیابی رژیم غذایی ، فعالیت بدنی و سابقه خانوادگی است.

نحوه محاسبه BMI

BMI هم برای بزرگسالان و هم برای کودکان یکسان محاسبه می شود. محاسبه بر اساس فرمول های زیر است:

فرمول و محاسبه:

فرمول:  2[ارتفاع (متر)] / وزن (کیلوگرم)
با استفاده از سیستم متریک ، فرمول BMI وزن بر حسب کیلوگرم تقسیم بر قد بر متر مربع است. از آنجا که قد به طور معمول بر حسب سانتی متر اندازه گیری می شود ، قد را بر سانتی متر تقسیم کنید تا ارتفاع را به متر بدست آورید.

واحدهای اندازه گیری: کیلوگرم و متر (یا سانتی متر)

تفسیر BMI برای بزرگسالان

برای بزرگسالان 20 ساله و بالاتر ، BMI با استفاده از دسته های استاندارد وضعیت وزن تفسیر می شود. این دسته ها برای مردان و زنان در انواع بدن و سنین یکسان است.

دلایل استفاده از BMI

از آنجا که محاسبه فقط به قد و وزن نیاز دارد ، BMI ابزاری ارزان و آسان است.

عواقب چاقی برای بزرگسالان

افرادی که چاقی دارند بیشتر در معرض خطر بسیاری از بیماری ها و شرایط سلامتی هستند ، از جمله موارد زیر:
•    همه دلایل مرگ (مرگ و میر)
•    فشار خون بالا (فشار خون بالا)
•    کلسترول LDL بالا ، کلسترول HDL کم ، یا سطح بالای تری گلیسیرید (دیس لیپیدمی)
•    دیابت نوع 2
•    بیماری کرونر قلب
•    سکته
•    بیماری کیسه صفرا
•    آرتروز (تجزیه غضروف و استخوان در مفصل)
•    آپنه خواب و مشکلات تنفسی
•    التهاب مزمن و افزایش استرس اکسیداتیو
•    برخی از سرطان ها (آندومتر ، پستان ، روده بزرگ ، کلیه ، کیسه صفرا و کبد)
•    کیفیت پایین زندگی
•    بیماری روانی مانند افسردگی بالینی ، اضطراب و سایر اختلالات روانی
•    درد بدن و مشکل در عملکرد بدنی

یک ورزشکار یا شخص دیگر با عضله زیاد BMI بیش از 25 داشته باشد
با توجه به دسته بندی وضعیت وزن BMI ، هر کسی که BMI بین 25 تا 29.9 داشته باشد به عنوان اضافه وزن و هر کسی که BMI بالای 30 دارد به عنوان چاق طبقه بندی می شود.
با این حال ، ورزشکاران ممکن است به دلیل افزایش قدرت عضلانی به جای افزایش چاقی بدن ، BMI بالایی داشته باشند. به طور کلی ، فردی که BMI بالایی دارد ، احتمالاً چاقی بدن دارد و اضافه وزن یا چاقی در نظر گرفته می شود ، اما این مورد در مورد ورزشکاران صدق نمی کند.