سوخت و ساز بدن در روزه داری

سوخت و ساز بدن در روزه داری

در دوهه ی اخیر مطالعات متعددی روی کم غذایی و یا بی غذایی (Fasting) صورت گرفته و اثرات آن در سوخت و ساز بدن بررسی شده است. البته ذکر این نکته ضروری است که روزه داری اسلامی با انگیزه ی طاعت و بندگی خدا و اطاعت امر او و در کمال نشاط و آمادگی روحی صورت می گیرد در حالی که Fasting غالبا در شرایط خاص و روحی روانی و محیطی اتفاق می افتد و لذا نمی توان نتایج این دو را یکسان فرض نمود و به یافته های مربوط به کم غذایی و یا بی غذایی برای بررسی تغییرات روزه داری اسلامی استناد کرد.
در روزه داری اسلامی انسان در فاصله ی افطار تا سحر این امکان را دارد تا با انتخاب غذای مناسب و آشامیدن آب و مایعات به نیازهای اساسی بدن پاسخ درست و کافی بدهد در حالیکه در Fasting غالبا اين وضعيت وجود ندارد. همچنين در برخي از اديان گذشته روزه داري حدود 24 ساعت طول مي کشيد، اما روزه داري در اسلام حتي در بلندترين روزهاي سال حدود 17 ساعت طول مي کشيد.
یکي از وظايف اصلي مواد غذايي دريافتي، تأمين انرژي مورد نياز سلول هاي بدن است. كربوهيدرات ها، چربي ها و پروتئين ها همگي مي توانند در بدن انرژي توليد كنند، اما توليد انرژي مورد نياز براي بدن وظيفه ی اصلي كربوهيدرات ها و یکی از وظايف چربي هاست. پروتئين ها به دليل نقش ساختاري خود در بدن، مناسب توليد انرژي نيستند و به عنوان یک منبع گران انرژي از آن ها ياد مي شود؛ هر چند كه در گرسنگي هاي طولاني و پس از تخليه ی منابع كربوهيدرات و چربي، چون سلول هاي مغز و سيستم عصبي فقط از گلوكز، ساده ترین شکل كربوهيدرات، براي توليد انرژي استفاده می کنند، به ناچار براي تأمين گلوكز مورد نياز، پروتئين هاي موجود در بدن و بخصوص ماهيچه ها تجزيه شده و سبب تحليل ماهيچه ها مي شوند.
در حقيقت، وظيفه اصلي یک برنامه ی غذايي صحيح در ماه مبارك رمضان كه در آن گرسنگي طولاني مدت وجود دارد، ممانعت و يا به حداقل رساندن بروز اين حالت و تجزيه نشدن بافت ماهيچه اي است.