دوست داری رژیم بگیری ؟
آندومتریوز
آندومتریوز نوعی اختلال است که در آن بافتی مشابه بافتی که پوشش داخلی رحم را تشکیل می دهد ، در خارج از حفره رحم شما رشد می کند. به پوشش رحم ، آندومتر گفته می شود. طبق پزشکی جانز هاپکینز ، حدود 2 تا 10 درصد زنان باردار بین 25 تا 40 سال در ایالات متحده ، مبتلا به آندومتریوز هستند. آندومتریوز معمولاً سالها پس از شروع چرخه قاعدگی ایجاد می شود.
آندومتریوز هنگامی اتفاق می افتد که بافت آندومتر روی تخمدان ، روده و بافت های لگن شما رشد کند. گسترش بافت آندومتر به خارج از منطقه لگن شما غیرمعمول است ، اما غیرممکن نیست. بافت آندومتر که در خارج از رحم شما رشد می کند به عنوان کاشت آندومتر شناخته می شود.
تغییرات هورمونی در چرخه قاعدگی شما بر روی بافت آندومتر تأثیر نا به جا می گذارد و باعث ملتهب شدن و دردناک شدن این ناحیه می شود. این بدان معنی است که بافت رشد می کند ، ضخیم شده و تجزیه می شود. با گذشت زمان ، بافتی که شکسته شده است جایی برای رفتن ندارد و در لگن شما گیر می کند.
این بافت محبوس شده در لگن شما می تواند باعث موارد زیر شود:
• تحریک
• تشکیل اسکار
• چسبندگی : که در آن بافت اندام های لگن شما را به هم متصل می کند.
• درد شدید در دوران قاعدگی
• مشکلات باروری
آندومتریوز یک بیماری شایع زنان است که تا 10 درصد زنان را درگیر می کند. اگر این اختلال را داشته باشید تنها نیستید.
علائم آندومتریوز:
علامت اصلی آندومتریوز درد لگن است ،که اغلب با دوره های قاعدگی همراه است. اگرچه بسیاری از افراد در دوران قاعدگی ، گرفتگی عضلانی را تجربه می کنند ، اما مبتلایان به آندومتریوز معمولا می گویند که درد قاعدگی بسیار بدتر از حد معمول است. همچنین درد ممکن است با گذشت زمان افزایش یابد.
علائم و نشانه های رایج آندومتریوز :
• دوره های قائدگی دردناک: درد و گرفتگی لگن ممکن است از قبل شروع شود و چندین روز تا یک دوره قاعدگی ادامه یابد. همچنین ممکن است درد کمر و شکم نیز داشته باشید.
• درد هنگام مقاربت :درد در حین یا بعد از رابطه جنسی با آندومتریوز شایع است.
• درد همراه با حرکات روده یا ادرار کردن.: به احتمال زیاد این علائم را در دوره قاعدگی تجربه خواهید کرد.
• خون ریزی بیش از حد: ممکن است گاهاً دوره های قاعدگی شدید یا خونریزی بین دوره ها (خونریزی بین قاعدگی) را تجربه کنید.
• ناباروری : آندومتریوز در کسانی که به دنبال درمان ناباروری هستند ، اولین بار تشخیص داده می شود.
• سایر علائم و نشانه ها به خصوص در دوره های قاعدگی: خستگی ، اسهال ، یبوست ، نفخ یا حالت تهوع.
شدت درد شما لزوماً شاخص قابل اعتمادی از شدت بیماری نیست. شما می توانید آندومتریوز خفیف همراه با درد شدید داشته باشید ، یا می توانید آندومتریوز پیشرفته داشته باشید که درد کمی داشته یا بدون درد باشد.
آندومتریوز گاهی اوقات با سایر شرایطی که می تواند باعث درد لگن شود مانند بیماری التهاب لگن (PID) یا کیست تخمدان اشتباه گرفته می شود. ممکن است با سندرم روده تحریک پذیر (IBS) نیز اشتباه شود . IBS بیماری است که باعث اسهال ، یبوست و گرفتگی شکم می شود و می تواند همراه با آندومتریوز باشد که می تواند تشخیص را پیچیده کند.
چه عواملی باعث آندومتریوز می شود؟
در طی یک چرخه قاعدگی منظم ، بدن شما پوشش رحم شما را از بین می برد. این کار اجازه می دهد تا خون قاعدگی از رحم شما از طریق دهانه رحم و از طریق واژن خارج شود.
علت دقیق آندومتریوز مشخص نیست و نظریه های مختلفی در مورد علت وجود دارد ، اگرچه هیچ نظریه ای از نظر علمی اثبات نشده است.
یکی از قدیمی ترین نظریه ها این است که آندومتریوز به دلیل فرایندی به نام قاعدگی برگشتی رخ می دهد. این زمانی اتفاق می افتد که خون قاعدگی به جای خروج از بدن از طریق واژن ، از طریق لوله های رحمی به داخل حفره لگن شما برگردد.
نظریه دیگر این است که هورمون ها سلول های خارج از رحم را به سلول هایی شبیه به لایه های داخلی رحم تبدیل می کنند که به سلول های آندومتر معروف هستند.
برخی دیگر معتقدند که اگر مناطق کوچکی از شکم شما به بافت آندومتر تبدیل شود ، این شرایط ممکن است رخ دهد. ، زیرا سلول های شکم شما از سلول های جنینی رشد می کنند ، که می توانند شکل خود را تغییر دهند و مانند سلول های آندومتر عمل کنند. معلوم نیست چرا این اتفاق می افتد.
این سلولهای آندومتر جا به جا شده ممکن است روی دیواره های لگن و سطوح اندامهای لگن مانند مثانه ، تخمدانها و راست روده باشند. آنها در طی چرخه قاعدگی در پاسخ به هورمون های چرخه ، به رشد ، ضخیم شدن و خونریزی ادامه می دهند.
همچنین ممکن است خون قاعدگی از طریق اسکار جراحی به داخل حفره لگن نشت کند ، مانند : پس از زایمان سزارین .
نظریه دیگر این است که سلولهای آندومتر از طریق سیستم لنفاوی به خارج از رحم منتقل می شوند. نظریه دیگری ادعا می کند که این ممکن است به دلیل نقص سیستم ایمنی بدن باشد که سلولهای آندومتر رحم را تخریب نمی کند.
برخی معتقدند که آندومتریوز ممکن است در دوره جنینی در اثر بافت سلول نابجا که شروع به پاسخ به هورمون های بلوغ می کند ، شروع شود. این را اغلب تئوری مولری می نامند. توسعه آندومتریوز همچنین ممکن است با ژنتیک یا حتی سموم محیطی مرتبط باشد.
مراحل آندومتریوز:
آندومتریوز چهار مرحله یا نوع دارد. که می تواند یکی از موارد زیر باشد:
• حداقل
• خفیف
• در حد متوسط
• شدید
عوامل مختلف ، مرحله آندومتریوز را تعیین می کنند. این عوامل می تواند شامل محل ، تعداد ، اندازه و عمق کاشت آندومتر باشد.
مرحله 1: حداقل
در آندومتریوز حداقل ، ضایعات یا زخم های کوچک و کاشت آندومتر کم عمق در تخمدان شما وجود دارد. همچنین ممکن است در حفره لگن یا اطراف آن التهاب وجود داشته باشد.
مرحله 2: خفیف
آندومتریوز خفیف شامل ضایعات سبک و کاشت های کم عمق در تخمدان و پوشش لگن است.
مرحله 3: متوسط
آندومتریوز متوسط شامل کاشت های عمیق در پوشش تخمدان و لگن شما است. همچنین می تواند ضایعات بیشتری وجود داشته باشد.
مرحله 4: شدید
شدیدترین مرحله آندومتریوز شامل : کاشت عمیق در ناحیه لگن و تخمدان شما است. همچنین ممکن است در لوله های روده شما ضایعاتی وجود داشته باشد.
تشخیص آندومتریوز:
علائم آندومتریوز می تواند شبیه علائم بیماری های دیگر مانند کیست تخمدان و بیماری التهابی لگن باشد. درمان درد شما نیاز به تشخیص دقیق دارد.
پزشک شما یک یا چند آزمایش زیر را انجام می دهد:
• تاریخچه مفصل:
پزشک علائم و سابقه شخصی یا خانوادگی آندومتریوز را یادداشت می کند. همچنین ممکن است یک ارزیابی کلی از وضعیت سلامت برای تعیین وجود علائم دیگری از اختلال طولانی مدت انجام شود.
• معاینه بدنی:
در طول معاینه لگن ، پزشک به طور دستی شکم شما را برای وجود کیست یا زخم در پشت رحم لمس می کند.
• سونوگرافی:
پزشک شما ممکن است از سونوگرافی ترانس واژینال یا سونوگرافی شکمی استفاده کند. در سونوگرافی از طریق واژن ، یک مبدل به واژن شما وارد می شود. هر دو نوع سونوگرافی تصاویری از اندام های تولید مثل شما را فراهم می کنند. آنها می توانند به پزشک شما کمک کنند کیست های مرتبط با آندومتریوز را شناسایی کند ، اما در رد بیماری موثر نیستند.
• لاپاراسکوپی:
تنها روش خاص ، برای شناسایی آندومتریوز مشاهده مستقیم آن است. این کار با یک عمل جراحی جزئی انجام می شود که به لاپاراسکوپی معروف است. پس از تشخیص ، می توان بافت را با همان روش خارج کرد.
عوامل خطر آندومتریوز:
این شرایط می تواند دردناک باشد اما درک عوامل خطرساز به شما کمک می کند تشخیص دهید که آیا به این بیماری مبتلا هستید یا خیر و چه زمانی باید با پزشک خود صحبت کنید.
• سن:
زنان در هر سنی در معرض خطر آندومتریوز هستند. آندومتریوز معمولاً زنان بین 25 تا 40 سال را درگیر می کند ، اما علائم می توانند از بلوغ شروع شوند.
• سابقه خانوادگی:
اگر یکی از اعضای خانواده تان آندومتریوز دارد ، با پزشک خود صحبت کنید. ممکن است خطر بیشتری برای ابتلا به این بیماری داشته باشید.
• تاریخچه بارداری:
بارداری ممکن است به طور موقت علائم آندومتریوز را کاهش دهد. زنانی که بچه دار نشده اند بیشتر در معرض خطر ابتلا به آندومتریوز هستند. با این حال ، آندومتریوز هنوز می تواند در زنانی که بچه دار شده اند رخ دهد. در نتیجه هورمونها بر رشد و پیشرفت بیماری تأثیر می گذارند.
• سابقه قاعدگی:
اگر در زمینه پریود مشکلی دارید با پزشک خود صحبت کنید. این مسائل می تواند شامل چرخه های کوتاه تر ، دوره های سنگین تر و طولانی تر قاعدگی باشد که از سنین جوانی شروع می شود. این عوامل ممکن است شما را در معرض خطر بیشتری قرار دهد.
عوارض آندومتریوز:
مشکلات بعدی ناشی از آندومتریوز:
یکی از اصلی ترین عوارض آندومتریوز ، دشواری در باردار شدن یا به طور کلی عدم توانایی در باردار شدن است. (ناباروری)
جراحی برای از بین بردن بافت آندومتریوز می تواند به بهبود احتمال بارداری شما کمک کند ، اگرچه هیچ تضمینی وجود ندارد که پس از درمان باردار شوید.
جراحی برای آندومتریوز نیز گاهی اوقات می تواند مشکلات دیگری مانند عفونت ، خونریزی یا آسیب به اعضای آسیب دیده ایجاد کند.
اگر جراحی برای شما توصیه می شود ، با جراح خود در مورد خطرات احتمالی صحبت کنید.
درمان آندومتریوز:
قابل درک است که شما می خواهید درد و سایر علائم آندومتریوز ، تسکین پیدا کند و درد ، کمتر شود. در صورت عدم درمان ، این وضعیت می تواند زندگی شما را مختل کند. آندومتریوز درمانی ندارد اما علائم آن قابل کنترل است.
گزینه های پزشکی و جراحی برای کمک به کاهش علائم و مدیریت هرگونه عوارض احتمالی در دسترس هستند. پزشک ممکن است ابتدا درمان های محافظه کارانه را امتحان کند. در صورت عدم بهبودی ، ممکن است آنها جراحی را توصیه کنند.
هر کس واکنش متفاوتی نسبت به این گزینه های درمانی نشان می دهد. پزشک به شما کمک می کند یکی از مواردی که برای شما مناسب است را پیدا کنید.
به دست آوردن گزینه های تشخیص و درمان در اوایل بیماری ممکن است ناامیدکننده باشد. به دلیل مشکلات باروری ، درد و ترس از عدم تسکین ، کنترل این بیماری از نظر ذهنی دشوار است. یافتن یک گروه پشتیبانی یا آموزش بیشتر در مورد این بیماری را در نظر بگیرید. گزینه های درمان عبارتند از:
• داروهای ضد درد:
می توانید داروهای ضد درد مانند ایبوپروفن بدون نسخه را امتحان کنید ، اما اینها در همه موارد موثر نیستند.
• هورمون درمانی:
مصرف هورمون های مکمل گاهی اوقات می توانند درد را تسکین داده و پیشرفت آندومتریوز را متوقف کنند. هورمون درمانی به بدن شما کمک می کند تغییرات هورمونی ماهانه را که باعث رشد بافتی می شود و در هنگام آندومتریوز ایجاد می شود ، تنظیم کند.
• پیشگیری از بارداری هورمونی:
پیشگیری از بارداری های هورمونی با جلوگیری از رشد ماهانه و تجمع بافت آندومتر ، باروری را کاهش می دهد. قرص های ضد بارداری ، وصله ها و حلقه های واژن ، می توانند درد را در آندومتریوز کاهش دهند یا حتی از بین ببرند.
تزریق مدروکسی پروژسترون (Depo-Provera) نیز در قطع قاعدگی موثر است. رشد کاشت آندومتر را متوقف می کند. درد و سایر علائم را تسکین می دهد. این ممکن است به دلیل ؛ خطر کاهش تولید استخوان ، افزایش وزن و افزایش میزان افسردگی در برخی موارد اولین انتخاب شما نباشد.
• آگونیست ها و آنتاگونیست های آزاد کننده هورمون گنادوتروپین (GnRH):
زنان از آگونیست ها و آنتاگونیست های آزاد کننده هورمون گنادوتروپین (GnRH) برای جلوگیری از تولید استروژن تحریک کننده تخمدان استفاده می کنند. استروژن هورمونی است که به طور عمده مسئول ایجاد خصوصیات جنسی زنان است. جلوگیری از تولید استروژن از قاعدگی جلوگیری کرده و یائسگی مصنوعی ایجاد می کند.
درمان GnRH عوارضی مانند خشکی واژن و گرگرفتگی دارد. مصرف همزمان مقادیر کم استروژن و پروژسترون می تواند به کاهش یا جلوگیری از این علائم کمک کند.
تغذیه و رژیم درمانی در آندومتریوز:
غذاهایی که ممکن است روی آندومتریوز تأثیر منفی بگذارند.
برخی از شیوه های زندگی می توانند در پیشرفت آندومتریوز تأثیر بگذارند و خطر ابتلا به آن را افزایش دهند. این انتخاب ها همچنین می توانند در دردناک بودن یا خوب مدیریت شدن این اختلال تأثیر داشته باشند.
اگرچه تحقیقات بیشتری برای بررسی ارتباط کامل برخی غذاها یا عادات سبک زندگی با ایجاد یا بدتر شدن این شرایط باید انجام شود ، اما عوامل زیر ممکن است بر اندومتریوز تأثیر منفی بگذارند:
• رژیم غذایی سرشار از چربی ترانس.: تحقیقات نشان داده است ، شیوع آندومتریوز در زنانی که چربی ترانس بیشتری مصرف می کنند ، وجود دارد. چربی ترانس بیشتر در غذاهای سرخ شده ، فرآوری شده و فست فودها یافت می شود. درباره چرایی ناسالم بودن چربی های ترانس بیشتر بدانید.
• مصرف گوشت قرمز: برخی تحقیقات نشان داده است که افزایش خطر ابتلا به آندومتریوز با مصرف زیاد گوشت قرمز وجود دارد.
• گلوتن: یک مطالعه با حضور 207 زن مبتلا به آندومتریوز نشان داد که 75 درصد از آنها پس از حذف گلوتن از رژیم غذایی ، درد کمتری داشتند.
همچنین غذاهایی که می توانند بر تنظیم هورمون تأثیر بگذارند ، به ویژه تعادل استروژن ، می توانند بر روی کسانی که آندومتریوز دارند تأثیر منفی بگذارد. علاوه بر این ، از الکل و کافئین هم اجتناب کنید.
برای مقابله با التهاب و درد ناشی از آندومتریوز ، بهتر است یک رژیم غذایی کاملاً متعادل و غنی از مواد مغذی را مصرف کنید که اساساً گیاهی و پر از ویتامین و مواد معدنی باشد. این موارد را به رژیم خود اضافه کنید:
• غذاهای رشته ای مانند میوه ها ، سبزیجات ، حبوبات و غلات کامل.
• غذاهای غنی از آهن : مانند: سبزیجات برگ تیره ، کلم بروکلی ، لوبیا ، غلات غنی شده ، آجیل و دانه ها
• غذاهای غنی از اسیدهای چرب ضروری : مانند : ماهی قزل آلا ، ساردین ، شاه ماهی ،گردو ، چیا و دانه های کتان
• غذاهای غنی از آنتی اکسیدان موجود در میوه ها و سبزیجات رنگارنگ ، مانند پرتقال ، توت ، شکلات تلخ ، اسفناج و چغندر.
اطمینان حاصل کنید که هنگام خوردن برخی مواد غذایی به نحوه عملکرد بدن خود توجه می کنید. تهیه یک ژورنال از غذاهایی که می خورید و علائم و عوامل محرک شما ممکن است مفید باشد.
ملاقات با یک متخصص تغذیه ثبت شده را در نظر بگیرید. آنها می توانند به شما کمک کنند تا وعده های غذایی مناسب با شما و آندومتریوز را برنامه ریزی کنید ، زیرا هیچ رویکردی متناسب با همه وجود ندارد.
