دوست داری رژیم بگیری ؟
گیاهان دارویی
نام فارسی: ژینکو، پر سیاوشان مویی
مهمترین موارد کاربرد:
تقویت حافظه، جلوگیری از پیشرفت بیماری آلزایمر و جلوگیری از ناتوانی جنسی ناشی از مصرف داروهای ضد افسردگی.
تداخلات:
• داروهای بیهوشی عمومی:
نحوه تداخل: مصرف گیاه ژینکو می تواند سبب به تأخیر انداختن شروع اثر داروهای بیهوش کننده عمومی شود.
• داروهای مهار کننده بازجذب سروتونین (SSRIs)به خصوص فلوکستین:
نحوه تداخل: یکی از عوارض شایع داروهای مهار کننده باز جذب سروتونین، عارضه ناتوانی جنسی می باشد. از سوی دیگر یکی از مهمترین اثرات گیاه ژینکو افزایش قوای جنسی می باشد. امروزه یکی از کاربردهای مکمل های ژینکو، جلوگیری از بروز عارضه ناتوانی جنسی داروهای مهارکننده باز جذب سروتونین می باشد.
• تیکلوپیدین:
نحوه تداخل: بر اساس نتایج یک مطالعه، مصرف ژینکو توأم با داروی تیکلوپیدين، سبب تقویت اثرات ضد پلاکتی و ضد انعقادی این دارو می شود.
• وارفارین:
نحوه تداخل: بر اساس مطالعات انجام شده، عصاره ی گیاه ژینکو دارای خاصیت مهار کنندگی فاکتور فعال کننده ی پلاکتی (PAF) می باشد و به همین دلیل می تواند سبب مهار تجمع پلاکتی و رقیق شدن خون شود.
• گیاهان رقیق کننده خون:
نحوه تداخل: مصرف مکمل های ژینکو تحت نظر پزشک با سایر گیاهان دارای خاصیت مهارکنندگی تجمع پلاکتی، مانند سیر، می تواند سبب رقیق شدن خون شود که در بیماران دچار غلظت خون بالا مفید است.
نام فارسی: شیرین بیان
مهمترین موارد کاربرد:
ضد التهاب، درمان زخم معده و دوازدهه، ضد ویروس و تقویت کننده عملکرد کبد.
تداخلات:
• داروهای کورتونی:
نحوه تداخل: شیرین بیان طبیعی سبب افزایش طول عمر و اثرات داروهای کورتونی در بدن می شود، به همین دلیل مصرف مقادیر زیاد شیرین بیان در بیماران تحت درمان با داروهای کورتونی می تواند سبب بروز عوارضی نظیر آلکالوز متابولیک ، احتباس مایعات در بدن، افزایش وزن و هیپرتانسیون شود.
• مدرهای لوپ (مانند فوروزماید) و مدرهای تیازیدی (مانند هیدروکلرتیازید):
نحوه تداخل: مدرهای لوپ و مدرهای تیازیدی به عنوان مدرهای کاهنده پتاسیم خون شناخته می شوند، زیرا با افزایش دفع پتاسیم سبب کاهش سطح پتاسیم خون می شوند. از طرفی ترکیب گلیسیرین موجود در گیاه شیرین بیان نیز دارای اثرات کاهندگی پتاسیم خون می باشد، به همين دلیل مصرف توأم مدرهای لوپ یا تیازیدی با شیرین بیان می تواند سبب بروز هیپوکالمی (کاهش سطح پتاسیم خون) و بروز عوارض سمی آن شود.
• آسپرین و داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (مثل ایبوپروفن، دیکلوفناک، پیروکسیکام، ایندومتاسین، ناپروکسن و تولمتین):
نحوه تداخل: شیرین بیان به واسطه داشتن ترکیبات فلاونوئیدی سبب ترمیم غشاهای مخاطی و زخمهای دستگاه گوارش می شود و عوارض گوارشی و خونریزی ناشی از مصرف آسپرین و داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی را به نحو بسیار مؤثری کاهش می دهد.
• دیگوکسین:
نحوه تداخل :از آنجا که مصرف شیرین بیان طبیعی سبب کاهش سطح پتاسیم خون (هیپوکالمی) می شود، مصرف توأم آن با گلیکوزیدهای قلبی مانند داروی دیگوکسین، می تواند سمیت این داروها را افزایش دهد زیرا یکی از مهمترین عوامل زمینه ساز مسمومیت با دیگوکسین و سایر گلیکوزیدهای قلبی هیپوکالمی میباشد.
• اینترفرونها:
نحوه تداخل: بر اساس یافته های حاصل از تحقيقات صورت گرفته، مصرف شیرین بیان طبیعی اثرات مفیدی در درمان هپاتیت داشته است. مصرف شیرین بیان در کنار اینترفرون که داروی اصلی در درمان هپاتیت می باشد، ممکن است موجب افزایش کارائی اینترفرون ها در درمان هپاتیت شود؛ هر چند که اثبات قطعی این اثر نیازمند انجام مطالعات بالینی در این زمینه می باشد.
• اسپیرنولاکتون:
نحوه تداخل: مکانیسم اثر داروی اسپیرنولاکتون، مهار هورمون آلدوسترون می باشد، از طرفی برخی از انواع شیرین بیان قادر است از غیر فعال شدن کورتیزول در بدن جلوگیری نماید و به این ترتیب اثرات مینرال کورتیکوئیدی یا شبه آلدوسترونی کورتیزول را افزایش دهد و منجر به بروز عوارضی مانند: کاهش پتاسیم و افزایش سدیم خون، آلکالوزمتابولیک، احتباس آب در بدن، افزایش وزن و افزایش فشار خون می شود.
آنتی بیوتیک های وسيع الطیف:
نحوه تداخل: ترکیب گلیسیرین که در شیرین بیان طبیعی وجود دارد و عامل بسیاری از عوارض جانبی این گیاه می باشد، توسط فلور باکتریائی موجود در روده ها غیر فعال می شود. بنابراین از لحاظ تئوری ممکن است مصرف توأم آنتی بیوتیک های وسيع الطیف و شیرین بیان منجر به بروز عوارض نامطلوب شود.
نام فارسی: هیدراستیس
مهمترین موارد کاربرد:
ضد باکتری، کمک به ترمیم زخم، مقوی، بندآورنده خونریزی و ضد التهاب.
تداخلات:
• تتراسایکلینها:
نحوه تداخل: هیدراستیس همانند بسیاری از گیاهان دارای اثر ضد باکتری، حاوی ماده بربرین (Berberine) می باشد و در طب سنتی برای درمان وبا به کار می رفته است. مصرف توأم بربرین با تتراسایکلین که داروی اصلی در درمان وبا می باشد، ممکن است سبب کاهش جذب روده ای تتراسایکلین ها در بدن شود.
نام فارسی: علف چای
مهمترین موارد کاربرد:
ضد افسردگی، ضد التهاب، ضد ویروس، تقویت کننده اعصاب و قابض.
تداخلات:
• بنزودیازپین ها: شامل دیازپام، لورازپام، اگزازپام، فلورازپام، کلونازپام، آلپرازولام و غیره
نحوه تداخل: گیاه علف چای دارای ماده فعالی به نام آمنتوفلاون (Amentoflavone) می باشد که می تواند اثرات داروهای بنزودیازپینی را مهار نماید.
• داروهای مهارکننده آنزیم مونو آمین اکسیداز (MAOIS): شامل : ترائیل سیپرومین، ایزوکربوکسازید، فنلزین، سلژلین و موکلوبماید
نحوه تداخل: بر اساس مطالعات انجام شده گیاه علف چای دارای اثرات ضعيف مهارکنندگی آنزیم مونوآمین اکسیداز (MAO) در بدن می باشد اما اینکه اثر فوق دارای أهمیت بالینی می باشد یا خیر به انجام مطالعات بیشتر در این زمینه نیاز دارد.
نام فارسی: جینسنگ، جینسنگ چینی
مهمترین موارد کاربرد:
تقویت کننده سیستم ایمنی بدن، ضد آلرژی، تقویت کننده قلب و عروق، پایین آورنده قند خون، خونساز، محرک، درمان بی اشتهائی و بی خوابی و...
تداخلات:
• واکسن آنفلوانزا:
نحوه تداخل: بر اساس یک مطالعه صورت گرفته، مصرف جینسنگ در افرادی که واکسن آنفلوانزا را دریافت می کنند سبب تحریک بیشتر و بهتر سیستم ایمنی بدن علیه ویروس آنفلوانزا می شود و علاوه بر کاهش بروز آنفلوانزا و سرماخوردگی، مقدار آنتی بادی تولید شده علیه ویروس و فعالیت سلول های NK را نیز افزایش می دهد.
• انسولین:
نحوه تداخل: گیاه جینسنگ دارای اثرات کاهندگی قند خون می باشد و مصرف آن در بیماران مبتلا به دیابت نوع دوم تحت درمان با انسولین، سبب کاهش دوز مورد نیاز، افزایش اثربخشی انسولین، کاهش وزن بدن و بهبود وضعیت P II I NP و HbA در این افراد می شود.
• فنلزین:
نحوه تداخل: شواهد ضد و نقیضی وجود دارند که نشان می دهند مصرف توأم ترکیبات جینسنگ با داروی فنلزین که از داروهای مهار کننده آنزیم مونو آمین اکسیداز (MAOIS) می باشد، تداخل دارد و منجر به بروز عوارض روانی مانند کابوس می شود.
• وارفارین:
نحوه تداخل: بر اساس نتایج چند مطالعه صورت گرفته، مصرف گیاه جینسنگ به خصوص جینسنگ کره ای توأم با داروی وارفارین سبب کاهش فعالیت وارفارین در بدن می شود که ممکن است به علت اثرات شبه استروژنی جینسنگ باشد.
نام فارسی: گل مار، زراوند
مهمترین موارد کاربرد:
پایین آورنده فشار خون، سمپاتولیتیک نورولپتیک.
تداخلات:
- داروهای مهارکننده بازجذب سروتونین : شامل: فلوکستين، فلوواکسامین، سرترالین و سیتالوپرام
نحوه تداخل: گیاه زراوند حاوی آلکالوئیدی به نام رزرپین (Reserpine) می باشد که باعث افزایش سنتز سروتونین توسط نورونها می شود. از سوی دیگر وظیفه داروهای مهارکننده بازجذب سروتونین نیز که برای درمان افسردگی به کار می روند افزایش میزان سروتونین می باشد، بنابراین مصرف توأم رزرپین با این داروها از لحاظ تئوری می تواند به کاهش دوز مصرفی داروهای مهار کننده بازجذب سروتونین و در نتیجه کاهش عوارض جانبی این داروها کمک نماید.
- بتا بلاکرها شامل: پرو پرانولول، آتنولول، متوپرولول و سوتالول
نحوه تداخل: رزرپین موجود در گیاه زراوند سبب تخلیه ذخایر مرکزی و محیطی کاتکولامین ها شده و می تواند سبب افزایش شدید اثرات سمپاتولیتیک و عوارض جانبی داروهای بتا بلاکر شود.
- داروهای مهار کننده آنزیم مونو آمین اکسیداز (MAOIS):
نحوه تداخل: داروهای مهار کننده آنزیم مونو آمین اکسیداز (MAOIS) با مهار تجزیه کاتکولامین ها سبب افزایش سطح این ترکیبات مانند: (اپی نفرین، نوراپی نفرین و دوپامین) در بدن می شوند. از سوی دیگر رزرپین (آلكالوئید موجود در گیاه زراوند) با تخلیه ذخایر مرکزی و محیطی کاتکولامين ها می تواند اثرات داروهای مهار کننده آنزیم مونو اکسیداز (MAOIS) را معکوس و خنثی نماید.
نام فارسی: زنجبیل
مهمترین موارد کاربرد:
ضد تهوع، ضد التهاب، ضد نفخ، محرک و ضداسپاسم.
تداخلات:
• داروهای بیهوش کننده عمومی:
نحوه تداخل: یکی از مهمترین عوارض داروهای بیهوشی عمومی تهوع و استفراغ پس از عمل جراحی است که برای این منظور معمولا" از داروی ضد تهوع متوکلوپرامید استفاده می شود. بر اساس نتایج دو مطالعه انجام شده، مصرف زنجبیل قبل از عمل جراحی میتواند به اندازه داروی متوکلوپرامید در کاهش تهوع و استفراغ پس از جراحی مؤثر باشد.
• داروهای شیمی درمانی:
نحوه تداخل: از جمله شایع ترین عوارض داروهای شیمی درمانی تهوع و استفراغ شدید است که در بسیاری از موارد موجب ترک این داروها و ناقص ماندن دوره درمان می شود. از سوی دیگر زنجبیل از قدیم در کاهش تهوع و استفراغ مطرح بوده است و کارائی آن در کاهش تهوع و استفراغ ناشی از داروهای شیمی درمانی نیز به اثبات رسیده است.
• وارفارین:
نحوه تداخل: بر اساس تحقیقات صورت گرفته، عصاره زنجبیل تازه دارای خاصیت مهارکنندگی آنزیم ترومبوكسان سنتتاز است و از این رو واجد خواص ضد انعقادی و رقیق کنندگی خون می باشد. به همین دلیل مصرف زنجبيل، به خصوص زنجبیل تازه، توآم با داروهای ضد انعقاد و رقیق کننده خون مانند وارفارین و تیکلوییدین می تواند عارضه خونریزی ناشی از این داروها را افزایش دهد.
نام رایج: یوهمبین
مهمترین موارد کاربرد:
افزایش میل جنسی و درمان ناتوانی جنسی
تداخلات:
- داروهای مهارکننده انزیم مونو آمین اکسیداز (MAOIS): مانند ترانیل سیپرومین، ایزوكربوکسازید و فنلزین
نحوه تداخل: داروی یوهمبین که از گیاه Pausinystalia_yohimbe مشتق می شود دارای اثرات ضعیف مهار کنندگی آنزیم مونو آمین اکسیداز (MAO) می باشد. در مطالعات انجام گرفته روی حیوانات مشخص شده است که مصرف توآم داروهای مهارکننده آنزیم مونو آمین اکسیداز مانند فنلزین با يوهمبین سبب افزایش احتمال مسمومیت با یوهمبین می شود.
- داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای (TCAS) : شامل: امی تریپتلین ، ایمیپرامین، کلومیپرامین، دزیپرامین، تریمیپرامین و دوکسپین.
نحوه تداخل: یکی از عوارض شایع داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای، خشکی دهان می باشد. طبق نتایج چند مطالعه انجام شده، مصرف يوهمبین می تواند با افزايش ترشح بزاق از بروز عارضه فوق جلوگیری کند.
- داروهای مهارکننده باز جذب سروتونین (SSRIs): شامل فلوکستین، فلوواکسامین، سرترالین و سیتالوپرام
نحوه تداخل: بر اساس مطالعات صورت گرفته، مصرف یوهمبین در بیمارانی که دچار افسردگی هستند و به داروهای مهار کننده باز جذب سروتونین مانند فلوواکسامین پاسخ درمانی مناسبی نشان نمی دهند، می تواند سبب بهبود عملکرد و کارآیی داروهای مهار کننده باز جذب سروتونین در درمان افسردگی شود. به علاوه یکی از عوارض شایع عارضه داروهای مهار کننده بازجذب سروتونین، عوارض جنسی (شامل ناتوانی جنسی، کاهش میل جنسی، تاخیر در انزال و مشکل در رسیدن به ارگاسم) می باشد که در صورت مصرف توأم یوهمبین میزان بروز این عوارض به نحو چشمگیری کاهش می یابد.
توصیه: در بیماران تحت درمان با داروهای مهار کننده باز جذب سروتونین، مصرف توأم یوهمبین جهت افزایش کارائی و کاهش عوارض جنسی این داروها، تحت نظر پزشک توصیه میشود. دوز توصیه شده برای یوهمبین 5 میلی گرم و 3 بار در روز می باشد که در صورت عدم پاسخ مناسب می توان آن را افزایش داد.
- داروهای مقلد سمپاتیک (سمپاتومیمتیک) مثل: فنیل افرین، نفازولین، افدرین و پسودوافدرین:
نحوه تداخل: يوهمبین محرک سیستم سمپاتیک بوده و دارای اثرات قوی آلفا - آدرنرژیک مرکزی می باشد، از این رو مصرف توام آن با سایر داروهای سمپاتومیمتیک می تواند سبب افزایش شدید فعالیت سیستم سمپاتیک در بدن و بروز عوارضی مثل افزایش فشار خون شود.
- داروهای آنتی کولینرژیک مثل: دی سیکلومین، هیوسين، آتروپین، آنتی هیستامین ها و غیره:
نحوه تداخل: مصرف توأم یوهمبین با داروهای آنتی کولینرژیک سبب افزایش گذرای سمیت این داروها به خصوص آتروپین می شود. البته اثبات قطعی تداخل فوق در انسان نیاز به انجام مطالعات بیشتر در این زمینه دارد.
نام فارسی: خار مریم
مهمترین موارد کاربرد:
درمان ناراحتی کبد و هپاتیت، آنتی اکسیدان، کاهنده کلسترول خون و ضد سرطان.
تداخلات:
• استامینوفن:
نحوه تداخل: خطرناک ترین عارضه داروی استامینوفن سمیت کبدی می باشد که در مصرف دوزهای بالای استامینوفن دیده می شود، مصرف گیاه خار مریم یا مشتقات آن مثل ترکیب سیلایمارین (Silymarin)، به دلیل خاصیت محافظت کبدی این گیاه از بروز سمیت ناشی از استامینوفن به نحو مؤثری جلوگیری می کند.
• داروهای بیهوش کننده عمومی:
نحوه تداخل: یکی از مهمترین عوارض داروهای بیهوشی عمومی سمیت کبدی این داروها می باشد. بر اساس مطالعات انجام گرفته در این زمینه، مصرف گیاه خار مریم می تواند از بروز آسيب کبدی ناشی از داروهای بيهوش کننده عمومی به نحو مؤثری جلوگیری کند.
• بنزودیازپین ها شامل دیازپام، لورازپام :
نحوه تداخل: مصرف گیاه خار مریم یا مشتقات آن مانند ترکیب سیلایمارین توأم با داروهای بنزودیازپینی، سبب افزایش متابولیسم عبور اول کبدی این داروها شده و غلظت خونی و زیست فراهمی این داروها را کاهش می دهد.
• داروهای شیمی درمانی به ویژه داروی سیس پلاتین:
نحوه تداخل: بر اساس مطالعات متعدد صورت گرفته مصرف سیلایمارین(ترکیب موجود در خار مریم) سبب کاهش قابل ملاحظه عوارض شیمی درمانی می شود بدون آن که کارائی داروهای شیمی درمانی را کاهش دهد و حتی در بسیاری از موارد سبب افزایش اثربخشی این داروها نیز می شود.
• سیکلوسپورین:
نحوه تداخل: سیلایمارین که از گیاه خار مریم به دست می آید، موجب افزایش متابولیسم و کلیرانس کبدی سیکلوسپورین می شود، به علاوه مشخص شده است که مصرف سیلايمارین اثرات سمی و مخرب سیکلوسپورین را بر روی کلیه و لوزالمعده و همچنین عارضه کاهش ترشح آمیلاز ناشی از سیکلوسپورین را کاهش می دهد.
• هالوپریدول:
نحوه تداخل: یکی از عوارض داروی هالوپریدول آسیب کبد می باشد. از سوی دیگر سیلایمارین دارای اثرات آنتی اکسیدانی می باشد و با خنثی کردن رادیکال های آزاد از آسیب کبدی ناشی از داروهای هپاتوتوکسیک مانند هالوپریدول جلوگیری می کنند.
• مترونیدازول:
نحوه تداخل: داروی مترونیدازول دارای عوارض گوارشی، کبدی و عصبی می باشد که مصرف توأم سیلایمارین در کاهش عوارض کبدی این دارو مؤثر است.
نام فارسی: سنفیتون
مهمترین موارد کاربرد:
ضد التهاب، تسکین دهنده، التیام بخش و بهبود دهنده زخم، بند آورنده خون، قابض و کمک به بهبود شکستگی و رگ به رگ شدگی
تداخلات:
• داروهای مهارکننده آنزیم (CYP3A) و داروهایی که توسط آنزیم CYP3Aمتابولیزه می شوند.
نحوه تداخل: گیاه سنفیتون حاوی مقادیر زیادی از آلکالوئیدهای پیرولیزیدینی (PA) می باشد که دارای سمیت کبدی هستند. خنثی شدن الکالوئیدهای پیرولیزیدینی در بدن، در کبد و در درجه دوم توسط گلوتاتیون صورت می گیرد. بنابراین مهار شدن آنزیم CYP3A4 توسط داروهای مهار کننده آن یا داروهایی که توسط این آنزیم متابولیزه می شوند ، سبب افزایش احتمال سمیت کبدی آلکالوئیدهای پیرولیزیدینی و گیاهان حاوی این الکالوئیدها (مانند گیاه سنفیتون) می شود.
نام فارسی: گل مینا، گاو چشم
مهمترین موارد کاربرد:
پیشگیری و درمان میگرن، ضد التهاب عصبی و عضلانی، درمان قولنج، گزیدگی حشرات، آرتریت و دیسمنوره.
تداخلات:
• وارفارین و تیکلوپیدین:
نحوه تداخل: بر اساس مطالعات صورت گرفته، عصاره گیاه گل مينا دارای اثرات ضد تجمع پلاکتی و رقیق کنندگی خون در انسان می باشد که مربوط به یک نوع سزکوئی ترپن لاكتون به نام پارتنولید (Parthenolide) موجود در این گیاه می باشد.
نام فارسی: سنبل الطیب
مهمترین موارد کاربرد:
خواب آور، مسكن، ضد نفخ، پایین آورنده فشار خون و ضد اسپاسم.
تداخلات:
• بنزودیاز پین ها مانند: دیازپام، لورازپام:
نحوه تداخل: عصاره گیاه سنبل الطیب همانند بنزودیازپین ها از طريق رسپتورهای گابا (GABA)عمل میکند و دارای اثراتی مشابه داروهای بنزودیازپینی می باشد. از این رو مصرف گیاه سنبل الطيب سبب تشدید آثار داروهای بنزودیازپینی می شود.
• داروهای بیهوش کننده عمومی:
نحوه تداخل: گیاه سنبل الطیب دارای آثار سداتیو و خواب آور قوی میباشد و مصرف آن در بیمارانی که قصد عمل جراحی دارند سبب افزایش مدت زمان بیهوشی و تاخیر در بازگشت از بیهوشی می شود.
• گیاه علف چای:
نحوه تداخل: گیاه سنبل الطیب دارای آثار سداتیو و خواب آور قوی می باشد و مصرف توأم آن با سایر گیاهان خواب آور مانند علف چای سبب تشدید خواب آلودگی می شود به طوری که ادعا می شود مصرف توام سنبل الطیب و علف چای از لحاظ کارآیی مشابه داروی دیازپام می باشد.
نام فارسی: سیر
مهمترین موارد کاربرد :
موارد خفیف تا متوسط فشارخونبالا، چربی خون بالا و عفونتهای دستگاه تنفسی فوقانی.
تداخلات:
• داروهای ضد انعقاد خون و رقیق کننده خون
نحوه تداخل : سیر موجب افزایش زمان انعقاد خون میشود و به این ترتیب احتمال عارضه خونریزی ناشی از داروهای ضد انعقاد (مانند وارفارین ) و ضد پلاکت ( مانند تیکلوپیدین ) را افزایش می دهد.
• داروهای بیهوش کننده عمومی
نحوه تداخل : مصرف گیاهانی مانند سیر و ژینکو و فراورده های مشتق از آنها قبل از جراحی سبب کند شدن شروع اثر داروهای بیهوشی عمومی می شود. به علاوه مصرف گیاهان ژینکو و سیر می تواند سبب افزایش احتمال خونریزی در طی جراحی شود .
• گیاه ژینکو
نحوه تداخل : گیاه ژینکو امروزه به طور گستردهای جهت تقویت حافظه و پیشگیری از بروز آلزایمر به کار میرود . با توجه به اینکه این گیاه دارای اثرات مهاری بر روی فاکتور فعال کننده پلاکتی می باشد مصرف توامان با سیر میتواند سبب افزایش احتمال خونریزی و زمان انعقاد خون شود.
نام فاسی: فلفل قرمز
مهمترین موارد کاربرد:
ضعف و ناتوانی جسمی در سنین بالا به خصوص موارد ناشی از عدم گردش خون مناسب ، دردهای عصبی و گلودرد ( که به صورت قرقره استفاده میشود )
تداخلات:
• آسپرین
نحوه تداخل: یکی از عوارض شایع مصرف طولانی مدت آسپرین ، آسیب مخاط معده و خونریزی می باشد که در بسیاری از افراد منجر به قطع دارو می گردد.ترکیب کاپسائیسین که ماده موثره اصلی موجود در فلفل قرمز میباشد از طریق اثر بر نورون های عصبی موجود در جدار معده سبب کاهش بروز آسیب های مخاطی و زخم معده ناشی از مصرف آسپرین میشود.
• وارفارین
نحوه تداخل : فلفل قرمز دارای خاصیت مهار تجمع پلاکتی می باشد، از این رو مصرف آن به همراه داروهای ضد انعقاد مانند وارفارین و سایر داروهای مشابه سبب افزایش اثربخشی و بهبود عملکرد این داروها می شود.
• داروهای مهار کننده آنزیم مبدل ( ACEIs)
نحوه تداخل: فلفل قرمز دارای خواص تعدیلکنندگی فشار خون می باشد و در طب سنتی جهت درمان فشار خون بالا کاربرد داشته . اگرچه مصرف فلفل قرمز میتواند به کاهش فشارخون کمک کند اما مصرف توأم آن با داروهای مهار کننده آنزیم مبدل( ACEIs) سبب کاهش اثربخشی این دارو ها در پایین آوردن فشار خون میشود .
نام فارسی: ولیک، کیالک
مهم ترین موارد کاربرد:
درمان فشار خون بالا، نارسایی و ضعف عضله قلب و آنژین صدری
تداخلات:
• گلیکوزیدهای قلبی مانند دیگوکسین
نحوه ی تداخل: از آنجا که گیاه ولیک دارای اثرات مشابه گلیکوزیدهای قلبی مانند داروی دیگوکسین می باشد، مصرف توام آن با داروی دیگوکسین می تواند سبب افزایش شدید و ناخواسته قدرت انقباضی قلب و بروز عوارض ناشی از آن شود.
• گیاهان کاهنده فشار خون مانند سیر
نحوه تداخل: یکی از کاربردهای گیاه ولیک در طب سنتی درمان فشار خون بالا می باشد، زیرا این گیاه سبب اتساع عروق و کاهش فشار خون میشود. از این رو مصرف گیاه ولیک به همراه سایر گیاهان کاهنده فشار خون مثل سیر، تحت نظر پزشک، به پایین آمدن فشار خون کمک می کند.
نام فارسی: گل انگشتانه
مهمترین موارد کاربرد:
درمان نارسائی قلبی.
تداخلات:
• دیگوکسین
نحوه تداخل: گیاهان حاوی گلیکوزیدهای قلبی مانند گونه های گیاه گل انگشتانه سبب افزایش شدید و ناخواسته اثربخشی داروی دیگوکسین در افزایش قدرت انقباضی قلب و افزایش سمیت دیگوکسین میشوند.
نام فارسی: اکیناسه
مهمترین موارد کاربرد:
ضد التهاب، ضدعفونی کننده و تقویت کننده سیستم ایمنی بدن.
تداخلات:
• سیکلوسپورین (سیکلورال، نئورال)
نحوه تداخل: از آنجا که گیاهان تیره آکیناسه سبب افزایش قدرت و فعالیت سیستم ایمنی بدن میشوند، مصرف توام آن ها با داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی مانند سیکلوسپورین سبب کاهش اثرات
این داروها میشود.
• داروهای شیمی درمانی
نحوه تداخل: براساس مطالعات صورت گرفته، مصرف گیاهان تقویت کننده سیستم ایمنی مانند گیاهان تیره آکیناسه، در بیماران سرطانی تحت درمان با داروهای شیمی درمانی سبب افزایش کارآئی این داروها و افزایش اثربخشی شیمی درمانی میشود.
• داروهای ضدقارچ آزولی
نحوه تداخل: بر اساس تحقیقات صورت گرفته، مصرف گیاهان جنس اکیناسه به صورت خوراکی یا موضعی توام با داروهای ضد قارچ آزولی سبب افزایش اثربخشی این داروها در درمان عفونت های قارچی به ویژه عفونتهای کاندیدایی میشود و میزان بروز عفونتهای قارچی ثانویه و عود کننده را نیز به میزان قابل توجهی کاهش میدهد.
نام فارسی: جینسنگ سیبریائی
مهمترین موارد کاربرد:
درمان خستگی و ضعف عمومی بدن، التهابات مزمن و تقویت سیستم ایمنی بدن.
تداخلات:
• داروهای شیمی درمانی
نحوه تداخل: بر اساس مطالعات متعدد صورت گرفته، مصرف توام گیاه جینسنگ سیبریائی با داروهای شیمی درمانی سبب بهبود اثربخشی شیمی درمانی در انواع مختلفی از سرطان ها میشود و عوارض جانبی ناشی از شیمی درمانی را نیز کاهش میدهد.
• داروهای سولفونیل اوره
نحوه تداخل: یکی از شایعترین عوارض داروهای سولفونیل اوره هیپوگلیسمی میباشد. از آنجا که عصاره گیاه جینسنگ سیبریائی دارای فعالیت کاهندگی قند خون است، مصرف توام ترکیبات این گیاه با داروهای سولفونیل اوره می تواند سبب تشدید ناخواسته عارضه هیپو گلیسمی ناشی از این داروها شود.
• انسولین
نحوه تداخل: از آنجا که گیاه جینسنگ سیبریائی دارای اثرات قوی کاهندگی قند خون میباشد، مصرف توأم آن با انسولین در بیماران دیابتی میتواند سب بروز هیپوگلیسمی و حتی شوک شود.
• داروهای مهار کننده آنزیم مونو آمین اکسیداز
نحوه تداخل: ، مصرف گیاه جینسنگ یا مکمل های حاوی آن توأم با داروهای مهار کننده آنزیم مونو آمیناکسیداز مانند ترانیل سیپرومین، ایزوکربو کسازید وفنلزین موجب بروز اختلالات روانی در فرد میشود که از جمله مهمترین این عوارض میتوان به افزایش رؤیا و کابوس در خواب اشاره کرد.
• وارفارین
نحوه تداخل: از آنجا که جینسنگ سیبریائی و به ویژه جینسنگ چینی دارای خواص ضد تجمع پلاکتی میباشند، مصرف این گیاهان به خصوص جینسنگ چینی با داروی وارفارین میتواند احتمال بروز عارضه خونریزی ناشی از وارفارین را افزایش دهد.
نام فارسی:ریش بز
مهمترین موارد کاربرد:
درمان رینیت آلرژیک، احتقان ناشی از سینوزیت، آبریزش چشم و آسم.
تداخلات:
• داروهای مهار کننده آنزیم مونو آمین اکسیداز
نحوه تداخل: مصرف توام گیاه افدرا(ريش بز) و مشتقات آن مانند داروی افدرین با داروهای مهارکننده آنزیم مونو آمین اکسیداز مثل ترانیل سیپرومین، ایزوکربوکسازید و فنلزین می تواند سبب افزایش شدید و مضر سطح کوتيکول امین ها در بدن و افزایش شدید فعالیت سیستم سمپاتیک بدن شود که موجب تحریک پذیری و بی خوابی، افزایش فشار خون و مشکلات قلبی و عروقی میشود.
• بتابلاکرها مثل پروپرانولول، آتنولول
نحوه تداخل: مصرف گیاه افدرا و مشتقات آن مانند داروی افدرین، سبب افزایش میزان ماده نوراپی نفرین در بدن میشود، نوراپی نفرین ترکیبی است که در بدن سبب افزایش فشار خون میشود و به همین دلیل مصرف گیاه افدرا میتواند سبب کاهش اثربخشی داروهای بتابلاکر در پایین آوردن فشار خون شود.
• داروهای کورتونی مانند پردنیزولون، متیل پردنیزولون، بتامتازون، دگزامتازون
نحوه تداخل: بر اساس مطالعات صورت گرفته، مصرف گیاه افدرا يا ريش بز سبب کاهش فعالیت و افزایش میزان پالایش و دفع داروهای کورتونی به ویژه داروی دگزامتازون میشود.
نام فارسی: کاوا
مهمترین موارد کاربرد:
ضد اضطراب، مسکن، شل کننده عضلانی ،خواب اور، ضد تشنج و ضد قارچ.
تداخلات :
• بنزودیازپین ها شامل دیازپام، لورازپام
نحوه تداخل: گیاه کاوا همانند بنزودیازپین ها دارای اثرات خواب آور و شل کننده عضلانی می باشد و سبب تقویت اثرات این داروها می شود.
• داروهای مهار کننده آنزیم مونو آمین اکسیداز (MAOIS)شامل ترانیل سیپرومین، ایزوکربوکسازید، فنلزین و سلژلین
نحوه تداخل: عصاره گیاه کاوا حاوی ترکیبات لاکتونی است که خاصیت مهارکنندگی آنزیم مونوآمينو اكسيداز دارند و در مصرف توأم با داروهای مهار کننده آنزیم مونو آمین اکسیداز (MAOIs)امکان تشدید عوارض این داروها وجود دارد.