ویتامین B7

بیوتین ، همچنین به عنوان ویتامین H یا B7 شناخته می شود ، یک ویتامین محلول در آب است که به بدن کمک می کند تا چربی ها ، کربوهیدرات ها و پروتئین را متابولیزه کند. ویتامین های محلول در آب در بدن ذخیره نمی شوند بنابراین مصرف روزانه آن ضروری است. ویتامین B7 توسط سلول های انسانی قابل سنتز نیست ، اما توسط باکتری ها در بدن تولید می شود و در بسیاری از غذاها وجود دارد. بیوتین درمانی ممکن است به درمان برخی از شرایط پزشکی کمک کند. برخی از افراد برای تقویت ناخن و موهای خود از مکمل ها استفاده می کنند ، اما کمبود شواهد در مورد این استفاده وجود دارد. بیوتین یا ویتامین B7 برای متابولیسم چربی ها ، کربوهیدرات ها و پروتئین مورد نیاز است. کمبود بیوتین می تواند منجر به ریزش مو و مشکلات پوستی شود ، اما نادر است. منابع غذایی شامل گوشت قرمز ، تخم مرغ ، دانه ها و مغزها است. بعید به نظر می رسد که مکمل های ویتامین B7 مضراتی داشته باشند اما ثابت نشده است که به سلامت مو ، پوست و ناخن کمک می کنند.

تأثیر ویتامین B7 در سلامتی

بدن برای متابولیسم چربی ها ، کربوهیدرات ها و پروتئین به بیوتین نیاز دارد. و در واقع آنزیمی برای عملکرد آنزیم های کربوکسیلاز است. این آنزیم ها در موارد زیر دخیل هستند:
•    اسیدهای چرب را سنتز یا ایجاد می کند
•    سنتز اسیدهای آمینه ایزولوسین و والین
•    گلوکونئوژنز یا تولید گلوکز
هم چنین بیوتین در بسیاری از عملکرد های بدن نقش دارد که در ادامه به برخی از مهم ترین آن ها می پردازیم:

•    حفظ یک بارداری سالم

کمبود بیوتین خفیف اغلب در دوران بارداری دیده می شود. این می تواند منجر به رشد غیر طبیعی در جنین شود. مصرف مکمل اسید فولیک در سال قبل از بارداری و در دوران بارداری توصیه می شود. استفاده از یک مولتی ویتامین که حداقل 30 میکروگرم بیوتین در روز علاوه بر اسید فولیک فراهم می کند ، معقول است تا خطر کمبود را کاهش دهد.

•    سلامت ناخن ، مو و پوست

برخی شواهد نشان می دهد که بیوتین ممکن است قدرت و دوام ناخن ها را بهبود بخشد و سلامت مو و پوست را تقویت کند. مطالعه منتشر شده در سال 1989 نشان داد که در میان 45 بیمار که 2.5 میلی گرم مکمل در روز مصرف می کردند ، 91 درصد پس از 5 ماه "ناخن های انگشتان را محکم و سخت تر" داشتند. هم چنین محققان دیگر نتیجه گرفته اند که "به نظر می رسد سندرم ناخن شکننده با مکمل دوز 2.5 میلی گرم بیوتین در روز یا دوز 10 میلی گرم سیلیسیم روزانه کاهش می یابد."
تحقیقات منتشر شده دیگری در سال 2015 نشان داد که زنان با موهای کم پشت پس از مصرف مکمل پروتئین دریایی خوراکی (MPS) به مدت 90 روز ، مقداری کاهش ریزش را تجربه کردند. با این حال ، بیوتین تنها یک ماده تشکیل دهنده این مکمل بود و تحقیقات توسط یک شرکت فروش محصولات بهداشتی و آرایشی حمایت مالی شد. و از طرفی طبق گزارش اداره مکمل های غذایی (ODS) شواهد کمی وجود دارد که مکمل های بیوتین می توانند ناخن ها را تقویت کرده و موهای سالم را تقویت کنند. پس به طور کلی، برای حمایت از استفاده از مکمل های بیوتین برای این منظور در افراد سالم ، مطالعات بیشتری لازم است.

•    کاهش گلوکز خون

چندین مطالعه توانایی بیوتین را در کاهش قند خون در افراد مبتلا به دیابت نوع 1 و 2 آزمایش کرده است که نتایج امیدوار کننده ای به همراه داشته است. در مطالعات حیوانی نشان داده شد که بیوتین ترشح انسولین را از لوزالمعده تحریک می کند و متعاقباً گلوکز خون را کاهش می دهد. تحقیقات منتشر شده در سال 2016 نیز نشان داد که بیوتین ممکن است به کنترل قند خون در افراد مبتلا به دیابت نوع I کمک کند. اما قبل از تأیید اثرات بیوتین بر قند خون، مطالعات بیشتری لازم است.

•    کنترل نوروپاتی

بیوتین و مکمل های آن، همچنین ممکن است به کاهش آسیب عصبی در افرادی که دیابت دارند یا به دلیل بیماری کلیوی تحت دیالیز هستند، کمک کند. در سال 1990 دانشمندان دریافتند که سه بیمار که به مدت 1 تا 2 سال دوز بالایی از بیوتین مصرف می کردند، در علائم بهبود یافته اند. بیوتین برای فعالیت پیروات کربوکسیلاز لازم است. بدون این، ممکن است سطح بالایی از پیروات و آسپارتات ایجاد شود و این می تواند بر روی اعصاب تأثیر منفی بگذارد. با این حال، شواهد بیشتری برای تأیید این مورد لازم است.

•    بیماری گانگلیون

بیماری گانگلیون، یک بیماری نادر و ارثی است. بخشی از سیستم عصبی را کنترل می کند که حرکت را کنترل می کند. این می تواند منجر به تنش غیرارادی عضلات، سفتی عضلات، ضعف عضلانی و سایر مشکلات شود. به نظر می رسد این شرایط به درمان با تیامین و بیوتین پاسخ می دهد.

•    درمان بیماری ام اس

مطالعات نشان داده اند که درمان با بیوتین با دوز بالا ممکن است در بهبود علائم در افراد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس (ام اس) ، یک بیماری خودایمنی که بر سیستم عصبی تأثیر می گذارد ، منجر به ضعف عضلانی و مشکلات مختلف شود. نتایج منتشر شده در سال 2016 نشان می دهد که بیوتین یک درمان ایمن است. در برخی از شرکت کنندگان، دوز بالایی که سه بار در روز مصرف می شود، علائم را پس از 9 ماه استفاده کاهش می دهد.

کمبود ویتامین B7

کمبود بیوتین در انسان نادر است ، زیرا بیوتین به طور گسترده ای در غذاها موجود است و باکتری های خوب روده می توانند به طور معمول بیش از نیاز بدن بیوتین سنتز کنند. علائم کمبود ویتامین B7 عبارتند از:
•    ریزش مو  یا آلوپسی
•    پوسته پوسته و قرمزی در اطراف چشم ، بینی ، دهان و اندام های تناسلی
•    افسردگی
•    بی حالی
•    توهم
•    بی حسی و سوزن سوزن شدن دست و پا
•    از دست دادن کنترل حرکات بدن، معروف به آتاکسی
•    تشنج
•    اختلال در عملکرد ایمنی 
•    افزایش خطر عفونت باکتریایی و قارچی

افراد در معرض کمبود ویتامین B7

کمبود بیوتین به احتمال زیاد در موارد زیر بوجود می آید:
•    زنان در دوران بارداری
•    بیمارانی که تغذیه وریدی طولانی مدت دریافت می کنند
•    نوزادانی که شیر مادر با مقادیر کم بیوتین مصرف می کنند
•    بیماران مبتلا به اختلال در جذب بیوتین به دلیل بیماری التهابی روده (IBD) یا سایر اختلالات دستگاه گوارش (GI)
•    افرادی که سیگار می کشند 
•    کسانی که از داروهای ضدصرع استفاده می کنند ، مانند فنوباربیتال ، فنی توئین یا کاربامازپین
•    کسانی که انواع بیماری کبدی دارند

کمبود بیوتینیداز، یکی از دلایل کمبود ویتامین B7

کمبود بیوتینیداز یکی دیگر از دلایل کمبود بیوتین است. این یک اختلال متابولیک اتوزومی مغلوب است. در افراد مبتلا به این بیماری ، بدن به اندازه کافی آنزیم مورد نیاز برای آزاد سازی بیوتین از پروتئین های موجود در رژیم غذایی هنگام هضم یا گردش طبیعی پروتئین در سلول تولید نمی کند. تقریباً از هر 60،000 نوزاد تازه متولد شده 1 نفر کمبود شدید یا جزئی بیوتینیداز دارد. در کمبود شدید، کمتر از 10 درصد فعالیت آنزیمی طبیعی وجود دارد. در کمبود جزئی ، 10 تا 30 درصد فعالیت آنزیمی طبیعی اتفاق می افتد.

دوز ویتامین B7 مورد نیاز

هیچ مقدار توصیه شده روزانه (RDA) ای برای بیوتین وجود ندارد ، زیرا شواهد کافی برای اثبات آن وجود ندارد. با این حال، مؤسسه پزشکی (IOM) مصرف زیاد (AI) 30 میکروگرم (میکروگرم) در روز برای بزرگسالان 19 سال به بالا را پیشنهاد می کند.

منابع غذایی ویتامین B7

هنگام جستجوی منابع بیوتین، منابع غذایی باید اولین انتخاب باشد. بیوتین موجود در غذاها معمولاً به پروتئین متصل می شود. تخم مرغ پخته، منبع غذایی خوبی برای بیوتین بوده و بسیاری از غذاها مانند میوه ها و سبزیجات حاوی مقدار کمی بیوتین هستند.
غذاهایی که غنی از بیوتین هستند عبارتند از:
•    مخمر نان
•    سبوس گندم
•    گوشت اندام
•    تخم مرغ پخته 
•    صدف
تخم مرغ های خام حاوی پروتئینی به نام آویدین هستند که مانع جذب بیوتین می شوند. خوردن دو یا چند سفیده خام در روز به مدت چندین ماه با کمبود بیوتین مرتبط است.
در اینجا برخی از غذاهای خاص و مقدار بیوتین آن ها آورده شده است:
•    3  اونس جگر پخته شده: 30.8 میکروگرم
•    1 تخم مرغ بزرگ و کامل پخته شده: 10 میکروگرم
•    3 اونس ماهی قزل آلا صورتی کنسرو شده در آب: 5 میکروگرم
•    1 اونس پنیر چدار: 0.4 تا 2 میکروگرم
•    1 فنجان سیب زمینی شیرین: 4.8 میکروگرم
•    3 اونس همبرگر پخته: 3.8 میکروگرم
•    1 فنجان تخمه آفتابگردان بوداده: 9.6 میکروگرم
•    1 فنجان بادام بو داده: 6 میکروگرم

عوارض و خطرات مصرف مکمل های ویتامین B7

دوزهای زیاد بیوتین هیچ اثر سمی شناخته شده ای ندارد، اما برخی از داروها، گیاهان و مکمل ها ممکن است تداخل کنند. اگر بیوتین با آلفا لیپوئیک اسید مصرف شود، بدن ممکن است نتواند هیچ یک از آنها را به طور مؤثر جذب کند. همین امر در مورد ویتامین B5 یا اسید پانتوتنیک صدق می کند. مکمل های بیوتین همچنین ممکن است با برخی از داروهایی که توسط کبد تجزیه می شوند، از جمله کلوزاپین (کلوزاریل)، هالوپریدول (هالدول)، اولانزاپین (Zyprexa) و سایر داروها تداخل داشته باشند.
با این حال، هیچ مدرکی مبنی بر نیاز بیشتر افراد به مکمل های بیوتین وجود ندارد و هیچ گزارشی مبنی بر کمبود بیوتین شدید در افراد سالم که رژیم غذایی متعادلی دارند، گزارش نشده است. یک رژیم غذایی متعادل احتمالاً نیاز اکثر افراد را تأمین می کند، مگر اینکه پزشک خلاف این موارد را به آنها توصیه کند. هرکس که قصد مصرف مکمل های بیوتین را دارد ابتدا باید با پزشک مشورت کند.