اشکال ویتامین C: اسید آسکوربیک، کلسیم آسکوربات، منیزیم آسکوربات، پتاسیم آسکوربات، سدیم آسكوربات و استر C
منابع ویتامین C: مركبات، فلفل قرمز و سياه، كلم بروکلی، مویز، کشمش، طالبی، شلغم، جعفری، گیلاس، سیب زمینی، گوجه فرنگی

تداخلات  دارویی ویتامین C

•    استامینوفن

مکانیسم: مصرف توأم ویتامین C با دوزهای بالای استامینوفن سبب افزایش اثر بخشی و کاهش سمّيت کبدی استامینوفن می شود.
توصیه:  مصرف توام ویتامین C برای کاهش عوارض جانبی و افزایش اثر بخشی دارو توصیه میشود.

•    آسپرین

مكانيسم: مصرف آسپرین موجب افزایش دفع ادراری ویتامين C و کمبود آن در بدن میشود.
توصیه: در افرادی که اسپرین مصرف میکنند، مصرف روزانه حداقل چند صد میلی گرم از ويتامین C توصیه می شود.

•    داروهای شیمی درمانی

مکانیسم: مصرف ویتامینهای آنتی اکسیدان مثل ویتامین C اگر چه سبب بهبود بعضی عوارض جانبی داروهای شیمی درمانی میشود، اما معمولا کارایی این داروها را کاهش میدهد .

•    كورتون ها

مکانیسم: كورتون ها سبب افزایش دفع ویتامین C از طریق ادرار میشوند.
توصيه: در افرادی که برای مدت زمانی بیشتر از ۲ هفته از كورتون ها استفاده می کنند، مصرف روزانه۱٥٠٠-۰ ۵۰ میلی گرم ویتامین C توصیه میشود.  

•    سیکلوفسفامید

مکانیسم :  مصرف ويتامين C نه تنها کارایی سیکلوفسفامید را کاهش نمیدهد، بلکه سبب افزایش اثر بخشی این دارو میشود و با آن اثر سینرژیستی دارد.
توصیه: در افراد تحت درمان با داروی سیکلوفسفامید، مصرف ویتامين C به میزان  1000-2000 میلی گرم و ۳-۲ بار در روز جهت افزایش اثر بخشی دارو توصیه میشود.  

•    دفروکسامین

 مکانیسم: مصرف مقادیر کم ویتامین C   کارایی دفروکسامین را در دفع آهن و درمان مسمومیت با آهن به ميزان قابل توجهی (۲۶۵-۲٤ درصد) افزایش میدهد.
توصیه: مصرف توأم ویتامین C با دفروکسامین، سبب دفع بیشتر آهن از بدن و کارایی بهتر دارو میشود.

•    هالوپريدول

مکانیسم:  ويتاميین C خاصیت آنتی دوپامینرژیک دارد وسبب افزایش کارایی و اثر بخشی هالوپریدول میشود.
توصیه:  از لحاظ تئوری مصرف فراوان این ویتامین طی دوره درمان با هالوپريدول می تواند سبب تقويت اثرهالوپریدول شود.

•    ایزونیازید

مکانیسم: مصرف ویتامین C از تشکیل رادیکال های آزاد و نیز متابولیت های سمی ایزو نیازید جلوگیری کرده و عوارض جانبي ایزو نیازید را بطور مؤثری کاهش میدهد.
توصیه: در طول دوره درمان سل با ایزونیازید که معمولا طولاني مدت نیز می باشد، مصرف ویتامين C فراوان در حدود ۲-۱ گرم، 4-۳ بار در روز توصیه میشود.  

•    دیورتیک های لوپ مثل فوروزماید

مکانیسم: ويتامين C سبب افزایش جذب گوارشی، کاهش متابولیسم، کاهش اثر عبور اول کبدی، افزایش باز جذب کلیوی و افزایش فرم غیر یونیزه فوروزماید میشود  
توصيه:   دوز توصیه شده برای ويتامين C ۱۰۰۰-۲۰۰۰ میلی گرم و ۳-۲ بار در روز است که در صورت بروز اسهال باید این دوز کاهش یابد.

•    نیترو گلیسرین

مکانیسم : ویتامين C همراه با نیترو گلیسرین از طریق جلوگیری از تشکیل رادیکال های آزاد، تحمل نيترات ها را کاهش میدهد.
توصیه: مصرف روزانه ۲۰۰۰- ۱۰۰۰ میلی گرم ویتامین C از بروز تحمل و مقاومت به اثرات اين داروها جلوگیری خواهد کرد.

•    داروهای ضد بارداری خوراکی

مکانیسم: داروهای ضد بارداری خوراکی با متابولیسم اسید آسکوربیک تداخل کرده و سطح ویتامین C در بدن را کاهش میدهند.
توصیه: در زنانی که از داروهای ضد بارداری خوراکی استفاده می کنند، مصرف روزانه  1000-2000 میلی گرم ویتامین C از کاهش ویتامین C در بدن و عوارض ناشی از آن جلوگیری خواهد کرد.

•    تتراسایکلین ها

مکانیسم: مصرف تتر اسایکلینها سبب کاهش فعالیت ویتامین C در بدن میشود. از سوی دیگر مصرف ویتامین C بدن را در برابر سميت کبدی و کليوى تتراسایکلینها محافظت می کند.
توصیه: در افرادی که تتراسایکلینها را برای مدت طولانی (بیشتر از ۲ هفته) مصرف می کنند، مصرف دوزهای بالای ویتامین C در حدود  200-400 میلی گرم در روز سودمند خواهد بود.

•    وارفارین

مکانیسم: مصرف دوزهای بالای ویتامین C در طول درمان با وار فارین، اثرات ضد انعقادی این دارو را کاهش میدهد.
توصیه: بیماران تحت درمان با وارفارین، بهتر است در طی درمان با این دارو از مصرف دوزهای بیشتر از ٥۰۰ میلی گرم ویتامين C در روز اجتناب نمایند.