بیماری ها و علایم گوارشی شایع‌ترین علت مراجعه بیماران به نزد پزشک و کادر درمانی می باشند .

در طی روزه داری دستگاه گوارش بیش از سایر اعضای بدن تحت تاثیر قرار می گیرد.

بر اساس تجربیات که بیماران در طول روزه داری دارند. علایم درد شکم نفخ و تعداد دفعات مزاج زیادشان به مراتب بهتر می شود اما در بیماری های دستگاه گوارش مانند زخم های معده و سرطان های دستگاه گوارش لازم است بر اساس وضعیت آن فرد و شدت بیماری قضاوت انجام و توصیه های لازم داده شود.

تغییرات گوارشی و کبدی روزه‌داری در افراد سالم

روزه‌داری با کاهش استرس افسردگی و اضطراب اثرات مثبتی در تسکین علائم فرد روزه دار دارد.

تنها مواردی که در طول روزه داری ممکن است تاثیر منفی خود را نشان دهد یبوست است. 

غذا نخوردن طولانی مدت باعث استراحت دستگاه گوارش می شود به طوری که حرکات معده روده ای با سرعت کمتری صورت می پذیرد و تخلیه صفرا از کیسه صفرا در دفعات کمتری رخ می دهد.

روزه داری و سرطان‌های گوارش

میزان بروز سرطان ها در مسلمانان کمتر از سایرین است.

کاهش دریافت مواد غذایی و به دنبال آن کتوزیس باعث تضعیف سلول های تومور می شود.

محدودیت کالری باعث پیشگیری موثر از بروز تومور می شود

گرسنگی سلول های تومور را حساس می سازد و پیامد و اثرات رادیوتراپی را افزایش می دهد.

روزه داری و اولسر پپتیک

در برخی مطالعات پاسخ درمانی و میزان عوارض زخم در افراد روزه دار تحت درمان تفاوتی با افراد غیر روزه دار نداشته است.

به نظر می رسد که بیماران مبتلا به زخم دوازدهه می توانند با مصرف دارو بدون نگرانی از عوارض روزه داری در ماه رمضان روزه بگیرند.

رفلاکس

گاهی اوقات گرسنگی به مدت طولانی موجب تشدید رفلاکس می شود اگر چه از سوی دیگر کاهش میزان دریافت مواد غذایی موجب تسکین علایم رفلاکس میشود.

بیماری التهابی روده

در بیماریهای خود ایمنی روزه‌داری به طور عمومی بی خطر است.

در بیماران مبتلا به بیماری التهابی روده که از اسهال مزمن و طولانی و کاهش وزن رنج می برند و قابل کنترل توسط داروها نیستند روزه‌داری جایز نمی باشد.

سندروم روده تحریک پذیر

کاهش استرس و کاهش دریافت کافئین و سیگار در طی ماه رمضان می‌تواند. باعث کاهش علائم مبتلایان شود.

دریافت بیش از حد مواد قندی و نشاسته در هنگام افطار و سحر است که این امر موجب تشدید علایم گوارشی می‌شود.

بیماری های کبدی

روزه داری باعث تغییراتی در میزان آنزیم های کبدی و بیلی روبین شد. هر چند این تغییرات در محدوده طبیعی بودند در بیماران هپاتیت مزمن در غیاب سیروزعموما این بیماران توانایی انجام روزه‌داری را دارند و مصرف داروهای خوراکی هپاتیت ویروسی مانعی برای روزه داری نیست.

هپاتیت حاد با یا بدون نارسایی کبدی

در صورتی که بیمار همزمان مبتلا به بیماری‌های دیگری به خصوص بیماری کبدی مزمن باشد بیماری شدیدتر است لذا روزه‌داری در این بیماران منع می‌شود.

کبد چرب غیر الکلی

هنوز درمان موثری برای این بیماری پیدا نشده است و پزشکان از ترکیب دارو و لحاظ کردن عوامل خطر آن استفاده می کنند.

مطالعات نشان داده اند که روزه‌داری منظم از سحر تا افطار می تواند روش مقرون به صرفه ای در پیشگیری کبد چرب غیر الکلی باشد هرچند نیاز به مطالعات بیشتری برای تایید آن داریم.

بیماری مزمن کبدی و سیروز کبدی

بیماران سیروزی جبران شده می توانند با مراقبت های تغذیه ای و درمانی خوب روزه بگیرند ولی باید در سیروز جبران نشده روزه‌داری را ممنوع کرد.

بیماران دریافت کننده پیوند کبد

بیمارانی که پیوند دریافت می‌کنند. روزه‌داری در این بیماران با خطر بالای عوارض همراه است.

بیماری های کیسه صفرا

زمانی که سنگهای صفراوی بدون علامت هستند. و سال‌ها علامت ایجاد نکرده‌اند روزه داری بدون مانع است ولی در سنگ هایی که علامت دارند روزه‌داری توصیه نمی شود.

نتیجه گیری

رژیم غذایی گرسنگی و کاهش وزن در ماه رمضان به شرطی که اصول تغذیه مناسب را در سحر و افطار رعایت کنند بسیاری از بیماری ها را بهتر می‌کند.