اختلال اوتیسم (ASD) یک اصطلاح گسترده است که برای توصیف گروهی از اختلالات عصبی استفاده می شود.
این اختلالات با مشکلات ارتباطی و تعامل اجتماعی مشخص می شوند. افراد مبتلا به اوتیسم اغلب علائم یا الگوهای رفتاری محدود ، تکراری و کلیشه ای را نشان می دهند.
اوتیسم بدون در نظر گرفتن نژاد ، فرهنگ یا پیشینه اقتصادی در افراد مختلف در سراسر جهان یافت می شود.

تاثیرات اوتیسم بر تغذیه

اوتیسم شدید با کمبود برخی از مواد مغذی خاص (ویتامین هایB3 ، B6، C ، کلسیم ، آهن و روی) مرتبط است. تغذیه مناسب بسیار مهم است؛ زیرا رژیم غذایی ضعیف می تواند بر خلق و خو، یادگیری و خواب تأثیر بگذارد. افراد مبتلا به اوتیسم ممکن است در خوابیدن مشکل داشته باشند. غذاهای سالم مواد مغذی مورد نیاز خود را در مقادیر مناسب به مغز و بدن می دهد.
برخی از مشکلات رژیمی رایج عبارتند از:
•    کاهش اشتها
•    یبوست ، اسهال و نفخ معده
•    حساسیت به مواد غذایی (وقتی بدن به بعضی از غذاها واکنش واضح نشان می دهد)

ملاتونین و اختلالات خواب

بسیاری از کودکان مبتلا به اوتیسم مشکلات مداوم در خواب دارند ، مانند:
•    زود بیدار شدن
•    کیفیت پایین خواب
•    بی قراری
مکمل طبیعی ملاتونین در کودکان مبتلا به اوتیسم به خواب بهتر کمک کرده و علائم را در طول روز کاهش می دهد. با این حال ، ملاتونین باید تنها در صورتی که ناشی از اوتیسم باشد استفاده شود. اگر مسئله دیگری باعث ایجاد مشکل شده است ، باید مشکل اساسی را برطرف کنید.
اضطراب یا تحریکات زیاد باعث می شود کودکان مبتلا به اوتیسم در خواب مشکل داشته باشند.
سایر روش های درمانی که می تواند به کودک شما در خواب بیشتر کمک کند عبارتند از:
•    قبل از خواب از دریافت محرک ها مانند کافئین یا شکر خودداری کنید.
•    ایجاد روال و ساعتی منظم که هر شب از آن پیروی کنید.
•    حداقل یک ساعت قبل از خواب تلویزیون یا بازی های ویدئویی را خاموش کنید و کودک را با پخش موسیقی ملایم یا با خواندن کتاب آرام کنید.
•    اضافه کردن پرده های مسدود کننده نور به اتاق کودک شما به منظور جلوگیری از اختلال ناشی از محرک های بیرونی

مشکلات خوردن در اوتیسم

غالباً افراد مبتلا به اوتیسم دارای مشکلات حسی هستند که می تواند قدرت بویایی و چشایی را تغییر دهد. این امر می تواند خوردن غذاهای خاص را دشوار کند. خوردن کمتر از 20 غذای مختلف جزو موارد ناسالم رژیمی است ، به خصوص برای کودکان؛ زیرا می تواند رشد کودک را محدود کند. در موارد نادر ، این رفتار در غذا خوردن می تواند منجر به مشکلات بسیار جدی مانند کاهش بینایی و حتی کوری ، مشکلات استخوانی و کمبود ویتامین شود.
برخی از افراد مبتلا به اوتیسم اگر بیش از حد غذاهای چرب مصرف کنند و به اندازه کافی میوه ، سبزیجات ، ماهی یا غلات کامل مصرف نکنند دچار اضافه وزن می شوند. این نوع رژیم غذایی می تواند احساس ناخوشایندی را به همراه داشته باشد و احتمال ابتلا به سکته قلبی یا سکته مغزی را افزایش می دهد.

مشکل در هضم غذا در اوتیسم

مشکلات روده ای مانند یبوست ، اسهال و معده ای مانند نفخ در افراد مبتلا به اوتیسم کاملاً شایع است و می تواند بر روحیه آن ها تأثیر بگذارد. ممکن است برخی از افراد دریابند که یک پروبیوتیک برای رفع مشکلات روده می تواند کمک کننده باشد.
خوردن وعده های غذایی منظم حاوی فیبر فراوان و  نوشیدن 6 تا 8 لیوان آب در طول روز اغلب به مشکلات هضم غذا در افراد مبتلا به اوتیسم کمک می کند. غذاهای پر فیبر شامل غلات صبحانه سبوس دار ، نان سبوس دار ، میوه ، سبزیجات ، سالاد ، لوبیا و عدس می باشد. حساسیت به پروتئین های خاص در رژیم غذایی (گلوتن و کازئین) نیز می تواند باعث این علائم شود.