ویتامین K

ویتامین K ، نام عمومی خانواده ای از یک ویتامین محلول در چربی است که به طور طبیعی در برخی از غذاها وجود دارد و به عنوان یک مکمل غذایی نیز در دسترس است. ویتامین K در جلوگیری از خونریزی بیش از حد ، نقش اساسی در کمک به لخته شدن خون دارد. ویتامین K در واقع گروهی از ترکیبات است که به نظر می رسد مهمترین این ترکیبات ویتامین K1 و ویتامین K2 باشد. ویتامین K1 از سبزیجات برگ دار و برخی از سبزیجات دیگر به دست می آید. ویتامین K2 گروهی از ترکیبات است که عمدتا از گوشت ، پنیرها و تخم مرغ بدست می آید و توسط باکتری ها سنتز می شود. ویتامین K1 شکل اصلی مکمل ویتامین K موجود در ایالات متحده است.

دوز مورد نیاز ویتامین K 

•    تولد تا 6 ماه: 2.0 میکروگرم
•    7–12 ماه: 2.5 میکروگرم
•    1-3 سال: 30 میکروگرم
•    4-8 سال: 55 میکروگرم
•    9–13 سال: 60 میکروگرم
•    14–18 سال: 75 میکروگرم
•    19+ سال: 120 میکروگرم(مردان) 90 میکروگرم(زنان)

منابع ویتامین K

منابع غذایی ویتامین K شامل موارد زیر است:
•    سبزیجات ، به ویژه سبزیجات با برگ سبز
•    روغن های گیاهی
•    برخی میوه ها
•    گوشت
•    غذاهای لبنی و تخم مرغ
با این حال ، اشکال و مقدار ویتامین K در این غذاها بسته به سویه های باکتریایی که برای تهیه غذاها و شرایط تخمیر آنها استفاده می شود ، احتمالاً متفاوت است. 
متداول ترین منابع ویتامین K در رژیم غذایی ایالات متحده اسفناج است. هم چنین کلم بروکلی،کاهوی سالادی و چربی ها و روغن ها ، به ویژه روغن سویا و روغن کانولا منابع خوب و قابل دسترسی از ویتامین K هستند. تعداد کمی از مواد غذایی با ویتامین K غنی شده اند. غلات صبحانه معمولاً با ویتامین K غنی نمی شوند ، اگرچه برخی از لرزش ها و میله های جایگزین وعده های غذایی غنی شده اند.

کمبود ویتامین  K
با توجه به نقش ویتامین K در لخته شدن خون، عدم لختگی در هنگام خونریزی و ادامه آن از علائم کلاسیک کمبود ویتامین K است.هم چنین از آنجا که ویتامین K برای متابولیسم های استخوان مورد نیاز است ، کمبود ویتامین K همچنین می تواند کانی استخوان را کاهش داده و به پوکی استخوان کمک کند .
کمبود ویتامین K می تواند در طی هفته های اول نوزادی به دلیل انتقال جفت فیلوکینون از جفت ، سطح فاکتور لخته شدن کم و محتوای کم ویتامین K در شیر مادر رخ دهد  . کمبود ویتامین K از نظر بالینی در بزرگسالان بسیار نادر است و معمولاً فقط در افراد مبتلا به اختلالات سوء جذب یا افرادی که داروهایی مصرف می کنند که با متابولیسم ویتامین K تداخل دارند ، دیده می شود . 

گروه های در معرض عدم کفایت ویتامین K
-    نوزادانی که از بدو تولد با ویتامین K درمان نمی شوند. انتقال ویتامین K از طریق جفت ضعیف است و خطر کمبود ویتامین K در نوزادان را افزایش می دهد. در طی هفته های اول زندگی می تواند باعث خونریزی با کمبود ویتامین K (VKDB) شود . 
-    افراد مبتلا به اختلالات سو جذب و سایر اختلالات گوارشی ، مانند فیبروز کیستیک ، بیماری سلیاک ، کولیت اولسراتیو و سندرم روده کوتاه

تداخلات ویتامین K  با داروها
•    وارفارین و داروهای ضد انعقاد مشابه
این دارو ها فعالیت ویتامین K را متضاد می کنند و منجر به کاهش عوامل لخته شدن وابسته به ویتامین K می شوند.
•    آنتی بیوتیک ها
آنتی بیوتیک ها می توانند باکتری های تولید کننده ویتامین K در روده را از بین ببرند و به طور بالقوه وضعیت ویتامین K را کاهش می دهند.
•    مواد گیرنده اسید صفراوی
 می توانند جذب ویتامین K و سایر ویتامین های محلول در چربی را کاهش دهند.