سوء تغذیه با شیوع تقریبی 30-50٪ یک چالش اقتصادی قابل توجه در چشم انداز مراقبت های بهداشتی امروز می باشد. شیوع سوء تغذیه ممکن است در مراکز مراقبت طولانی مدت حتی  85٪  نیز گزارش شود. با این حال ، به دلیل ناهماهنگی های تاریخی در تعریف و شناسایی سوء تغذیه، شیوع واقعی در جمعیت ناشناخته است.

نشانگرهای آزمایشگاهی / سرمی

آلبومین

از آنجا که بسیاری از فرایندهای بیماری وجود دارد که سطح آلبومین را تغییر می دهد، به یک نشانگر سرمی غیر قابل اعتماد برای سوء تغذیه تبدیل می شود. با وجود این ، پزشکان اغلب برای ارزیابی وضعیت تغذیه ای بیمار به سطح آلبومین اعتماد می کنند.
با این حال ، برخی شواهد مخالف وجود دارد که اندازه گیری سطح آلبومین ممکن است ابزاری مفید برای تشخیص سوء تغذیه، به ویژه در بیماران پیوند قلب و بیماران ارتوپدی باشد.
نتیجه گیری شد که آلبومین را نمی توان به طور قابل اعتماد به عنوان نشانگر برای تشخیص سوء تغذیه استفاده کرد.

پرآلبومین، ترانسفرین و پروتئین متصل به رتینول

ترانسفرین یک پروتئین سرم است. ترانسفرین در انتقال آهن نقش دارد. در حالت های فقر آهن (از جمله کم خونی ناشی  از دست دادن خون مزمن) ، به دلیل افزایش میزان جذب آهن، سطح ترانسفرین افزایش می یابد. در نتیجه ، سطح ترانسفرین در حالت های اضافه بار آهن کاهش می یابد به همین دلیل از ترانسفرین نمی توان به عنوان یک نشانگر موثر در تعیین سوء تغذیه استفاده کرد.
پرآلبومین شاخص بهتری نسبت به آلبومین برای ارزیابی کفایت حمایت تغذیه ای بعد از عمل است. آنها دریافتند که سطح پرآلبومین پس از استفاده از تغذیه روده ای ، در مقایسه با آلبومین، به سرعت به حد طبیعی خود بر می گردد

سایر نشانگرهای سرمی

یکی از این مولکولها پروتئین c واکنشی   (CRP) است . همچنین ، عوامل غیر تغذیه ای (به عنوان مثال ، بیماری های قلبی عروقی) و سایر بیماری های التهابی (به عنوان مثال عفونت ها) می توانند بر سطح پروتئین c واکنشی  ( CRP) تأثیر بگذارند.
تعداد کل گلبول های سفید (TLC) یکی دیگر از نشانگر های سرمی است که برای تعیین وضعیت تغذیه ای مفید است.

تعادل نیتروژن

بهترین استاندارد ارزیابی پروتئین دریافتی، تعادل نیتروژن است.  . تعادل منفی نیتروژن به معنای آن است که میزان دفغ نیتروژن بیشتر از میزان مصرف آن است، که می تواند به عنوان نشانگر ارزیابی سوء تغذیه مورد استفاده قرار گیرد .تعادل نیتروژن با اندازه گیری غلظت اوره در ادرار قابل بررسی است.  همچنین محاسبه شاخص کراتینین ادرار / قد نیز در تعیین تعادل نیتروژن مورد استفاده قرار می گیرد.

ارزیابی تغذیه ای

ارزیابی سراسری فردی (SGA)

SGA ابزاری کاملاً معتبر برای ارزیابی سوء تغذیه، به ویژه در بیماران بستری در بیمارستان است و شامل چندین ارزیابی معاینه فیزیکی مانند از دست دادن عضلات و از دست دادن چربی زیر جلدی است.

تاریخچه
کاهش وزن در شش ماه گذشته
تغییر در رژیم غذایی
علائم دستگاه گوارش
ظرفیت عملکردی
بیماری و ارتباط آن با نیازهای غذایی
معاینه ی جسمی
چربی زیر جلدی
از بین رفتن عضله
ادم مچ پا
ورم ساکروم
آسیت( تجمع مایعات در حفره شکم)

برخی از نویسندگان PG-SGA را مناسب ترین ابزار برای شناسایی اختلالات تغذیه ای در بیماران مبتلا به سرطان زنان می دانند.
سایر نسخه های SGA شامل نمره سوء تغذیه دیالیز و نمره التهاب سوء تغذیه (MIS) است.  

ارزیابی توده عضلانی و چربی زیر جلدی

کاهش چربی زیر پوستی و توده عضلانی کلی بدن شاخص قابل توجهی برای سوء تغذیه است .
گزارش شده است که ارزیابی توده عضلانی و بافت چربی زیر جلدی و آزمایش  های غیرتهاجمی برای ارزیابی وضعیت تغذیه نیز قابل اعتماد هستند.

قدرتِ گرفتنِ دست

سوء تغذیه همچنین با کاهش قدرت عضلانی و وضعیت عملکرد کلی ارتباط دارد. به طور کلی ، این فرایندها منجر به تخریب توده عضلانی می شود. از این رو ، کاهش قدرت عضلات به شدت با از دست دادن وضعیت عملکردی مرتبط است.

رهنمودها

برای تشخیص سوء تغذیه حداقل دو مورد از شش مشخصه مورد نیاز است. اگر دو یا چند ویژگی سوء تغذیه مشخص شد، سوء تغذیه را می توان ابتدا بر اساس شدت و بعد بر اساس حاد بودن شرایط طبقه بندی کرد. به عنوان مثال ، کاهش وزن بیشتر از 2% در هفته به عنوان سوء تغذیه شدید حاد طبقه بندی می شود ، در حالی که کاهش 1-2٪ در هفته شدت متوسط در نظر گرفته می شود.

دستورالعمل های انجمن آمریكا برای تغذیه وریدی و روده ای ASPEN

مصرف ناکافی انرژی
 کاهش وزن
 از دست دادن توده عضلانی
 از دست دادن چربی زیر جلدی
 تجمع مایع محلی / عمومی
 وضعیت عملکرد کاهش یافته است