اختلال بیش فعالی (ADHD) نوعی اختلال رشد عصبی است که شامل عدم توجه ، بیش فعالی و تصمیم گیری های بدون تفکر است. اختلال بیش فعالی یکی از شایع ترین اختلالات درکودکان است ، اما در بسیاری از بزرگسالان نیز دیده می شود.

اختلال بیش فعالی از کمبود مقادیر دوپامین و نورآدرنالین در نواحی از مغز که مسئول خود تنظیمی

 هستند ناشی می شود.

وقتی این کارکردها دچار اختلال شود ، فرد برای تکمیل وظایف ، درک زمان ، متمرکز ماندن

 و مهار رفتار نامناسب تلاش می کند.

عوامل شیمیایی و  اختلال بیش فعالی

ممکن است بین رنگ های غذایی مصنوعی و بیش فعالی ارتباط وجود داشته باشد. برخی مواد خوراکی که ممکن است حاوی رنگ های غذایی مصنوعی مضر باشند شامل موارد زیر است:

• خمیر دندان
• نوشیدنی های میوه ای و ورزشی
• آبنبات
• غلات با طعم میوه
• میوه کنسرو شده
• میان وعده های با اسانس میوه
• پودرهای ژلاتین

رنگ ها و مواد نگهدارنده و اختلال بیش فعالی

طبق مطالعات، رنگ های غذایی مصنوعی در ترکیب با بنزوات سدیم (یک ماده نگهدارنده)، باعث افزایش بیش فعالی در کودکان 3 ساله می شوند. ممکن است بنزوات سدیم را در نوشیدنی های گازدار ، سس سالاد و چاشنی ها پیدا کنید.

سایر مواد نگهدارنده شیمیایی مشابه:

• هیدروکسی آنیزول بوتیله (BHA)
• هیدروکسی تولوئن بوتیله (BHT)
• ترت بوتیل هیدروکینون (TBHQ)

قندهای ساده و شیرین کننده های مصنوعی و اختلال بیش فعالی

کاهش مصرف قند در رژیم غذایی خانواده از نظر سلامتی کلی تاثیر بزرگی دارد. به دنبال هر نوع قند یا شیرین کننده موجود در برچسب های مواد غذایی باشید تا کمتر از قندهای ساده استفاده کنید.

قند اضافه شده باید در هر رژیم غذایی محدود باشد؛ زیرا مصرف زیاد قند اضافه شده با تعدادی از عوارض جانبی مانند افزایش خطر چاقی و بیماری های قلبی مرتبط است.

آلرژن ها و اختلال بیش فعالی

آلرژن ها در غذاهای سالم نیز یافت می شوند. اما اگر بدن شما نسبت به آن ها حساس باشد ، ممکن است بر عملکرد مغز تأثیر بگذارند و بیش فعالی یا بی توجهی را همراه داشته باشند.

شاید مفید باشد که با شناسایی و حذف مواد غذایی که بدن شما به آن ها حساسیت نشان می دهد، علائم خود را کاهش دهید. هشت ماده غذایی با حساسیت زایی بالا:

• گندم
• شیر
• بادام زمینی
• آجیل درختی
• تخم مرغ
• سویا
• ماهی
• صدف

تغذیه و رژیم درمانی در اختلال بیش فعالی

• مکمل های اسید آمینه

برای عملکرد هر سلول، بدن به اسیدهای آمینه نیاز دارد. از جمله موارد دیگر ، آمینواسیدها برای ساختن انتقال دهنده های عصبی یا مولکول های سیگنالینگ در مغز استفاده می شوند.

به طور خاص ، از اسیدهای آمینه فنیل آلانین ، تیروزین و تریپتوفان برای ساختن انتقال دهنده های عصبی دوپامین ، سروتونین و نوراپی نفرین استفاده می شود.

در افراد مبتلا به اختلال بیش فعالی ، این انتقال دهنده های عصبی و همچنین میزان اسیدهای آمینه های ذکر شده در خون و ادرار شان کم تر است.

• مکمل های ویتامین و مواد معدنی

کمبود آهن و روی می تواند باعث اختلالات روانی در همه کودکان شود ، چه فرد دارای اختلال بیش فعالی باشد یا نه.

با این حال ، سطح پایین تر روی ، منیزیم ، کلسیم و فسفر بارها و بارها در کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی گزارش شده است.

• مکمل های اسید چرب امگا 3

اسیدهای چرب امگا 3 نقش مهمی در عملکرد های مغزی دارند.

كودكان مبتلا به اختلال بیش فعالی معمولاً نسبت به كودكانی كه اختلال بیش فعالی ندارند ، دارای اسیدهای چرب امگا 3 كمتری هستند.

علاوه بر این ، هر چه سطح اسیدهای چرب امگا 3 پایین تر باشد ، مشکلات یادگیری و رفتاری کودکان با اختلال بیش فعالی بیشتر خواهد شد.

اسیدهای چرب امگا 3 پرخاشگری ، بیقراری ، تحریک پذیری و بیش فعالی را کاهش می دهند.

رژیم غذایی به ویژه برای کودکان در رشد جسمی نقش اساسی دارد. کودکان مانند بزرگسالان ، به یک رژیم غذایی نیاز دارند که تمرکز آن بر مواد تازه باشد و قند و غذاهای فرآوری شده در آن کم باشد.

گزینه های غذایی سالم شامل موارد زیر است:

• سبزیجات
• میوه ها
• غلات کامل
• پروتئین
• چربی های سالم
• غذاهای سرشار از کلسیم