در جوامع مدرن ، سندرم متابولیک (MetS) یک بیماری بسیار شایع است که با افزایش خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی (CVD) ارتباط نزدیکی دارد. سندرم متابولیک معمولاً با سطوح پایین آدیپونکتین همراه است که تنظیم کننده اصلی حساسیت به انسولین و کاهش التهاب بافت است. آدیپونکتین همچنین مقاومت به انسولین سیستمیک را کاهش داده و بیماری قلبی عروقی را پیش بینی می کند. کورکومین تأثیرات مفیدی بر روی ریسک فاکتور سندرم متابولیک دارد. این پلی فنول تقریباً می تواند بر تمام مؤلفه های سندرم متابولیک از جمله مقاومت به انسولین ، فشار خون بالا و چاقی تأثیر بگذارد. با توجه به فراهمی زیستی خوراکی پایین کورکومین ، چندین فرمولاسیون پیچیده فسفولیپید برای رفع این مسئله تهیه شده است. پژوهش حاضر با هدف ارزيابي تاثير کورکومین فاقد ساختار و یک کمپلکس از فسفولیپید کورکومین روی آدیپونکتین سرم ی در افراد مبتلا به سندرم متابولیک  می باشد. افراد (120 نفر) مبتلا به سندرم متابوليك به طور تصادفي به سه گروه دریافت کپسول فسفولیپید شده کورکومین (1 گرم در روز) ، (40 نفر) ، کورکومین بدون فرمول (40 نفر) و دارونما (40 نفر) به مدت 6 هفته تقسیم شدند. غلظت سرمی آدیپونکتین در ابتدا و در پایان مطالعه با استفاده از ELISA اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که میزان غلظت آدیپونکتین سرم در گروه کورکومین در مقایسه با هر دو گروه  کورکومین-فسفولیپید و گروه دارونما افزایش یافته است.

نتیجه گیری نهایی: مکمل کورکومین باعث افزایش غلظت آدیپونکتین سرم شد ، اما این اثر توسط کمپلکس فسفولیپیدکورکومین ایجاد نشده است.