سندرم متابولیک نوعی اختلال پیچیده و اقتصادی-اجتماعی با هزینه ها و شیوع بالای جهانی بالا است. غلظت سرمی برخی عناصر کمیاب در افراد مبتلا به سندرم متابولیک در مقایسه با افراد عادی بیشتر است. کورکومین حاصل از گیاه طبیعی است و خاصیت آنتی اکسیدانی و ضد التهابی دارد. بنابراین کورکومین ممکن است نقش مهمی در مدیریت ریسک قلبی عروقی داشته باشد. هدف از این مطالعه بررسی تأثیر کورکومین بر مس (Cu) ، روی (Zn) و نسبت روی / مس در بیماران مبتلا به سندرم متابولیک بود. در این کارآزمایی بالینی 120 فرد علائم متابولیک انجام شد و به طور تصادفی به یکی از سه گروه تقسیم شدند: کورکومین 1 گرم در روز ، کورکومین فسفولیپیدیده 1 گرم در روز یا یک دارونما ، هر کدام به مدت 6 هفته.

مس و روی سرم قبل و بعد از مداخله اندازه گیری شد. در شروع مطالعه ، علاوه بر به دست آوردن ویژگی های آنتروپومتریک شرکت کنندگان ، یک نمونه خون ناشتا گرفته شد  سپس غلظت مس و روی سرم با جذب اتمی اندازه گیری شد. غلظت روی سرم در گروههای کورکومین فسفولیپیدیده و کورکومین افزایش یافت ، که در گروه کورکومین فسفولیپیدیده نسبت به گروه کورکومین به طور قابل توجهی بالاتر است. غلظت روی سرمی  در گروه کنترل کم شد. تغييرات سطح سرمي روي از ابتدا به سطح بعد از مداخله شش هفته با هم تفاوت معني داري نشان داد ، اما تغييرات سطح سرم مس از بين ابتدا تا بعد از مداخله تفاوت معني داري نداشت. سطح روی / مس سرم در کورکومین فسفولیپیدیده و گروه های کورکومین بعد از مداخله بالاتر از گروه کنترل بود اما در گروه مصرف کورکومین فسفولیپید شده ، معنی دار تر بود. ترکیب کورکومین و فسفولیپیدات کورکومین ، با دوز 1 گرم در روز به مدت شش هفته سبب افزایش روی سرم و در نتیجه نسبت روی به مس می شود.