این امکان وجود دارد که ویتامین D به عنوان یک نرواستروئید عمل کند و کمبود ویتامین D ممکن است تأثیر منفی بر عملکرد مغز و عملکرد شناختی بگذارد. گزارش های اندکی وجود دارد که ارتباط بین پلی مورفیسم ژن های درگیر در متابولیسم ویتامین D و بیماری عصبی را نشان می دهد. هدف ما ارزیابی بین واریانت های ژن های مرتبط با ویتامین D و توانایی های شناختی است و برای بررسی میزان تأثیر این پلی مورفیسم بر قابلیت های شناختی مرتبط با مکمل ویتامین D با دوز بالا می باشد. در کل 319 نوجوان سالم دوز بالای  ویتامین D (50،000 IU) در هفته به مدت 9 هفته دریافت کردند. برای ارزیابی تواناییهای شناختی در شروع مطالعه و پس از درمان از پرسشنامه استفاده شد. ژنوتیپ های واریانت  CYP2R1-rs10766197 و GC-rs4588 با استفاده از تکنیک های ژنوتیپ TaqMan تعیین شد. دردر ابتدا ، نمرات کل توانایی شناختی در گروه AA که برای آلل غیر معمول هموژگوس بودند ، در مقایسه با دیگر ژنوتیپ ها((AG و (GG)  از پلی مورفیسم CYP2R1-rs10766197بالاتر بود. در طول دوره مکمل ، نمرات توانایی شناختی در افراد مبتلا به AG و ژنوتیپهای GG افزایش یافته است، در حالی که افراد با ژنوتیپ AA تغییر معنی داری در نمره کل پس از مداخله دیده نشد. مکمل های ویتامین D اثرات وابسته به صفت بر عملکرد شناختی دارد که نقش سببی ویتامین D در عملکرد شناختی نشان می دهد. واریانت rs10766197 ، در نزدیکی محل ژن CYP2R1 ، به طور قابل توجهی اثر مکمل ویتامین D3 با دوز بالا را برای اثرات آن بر بهبود توانایی های شناختی اصلاح کرد  که نشان می دهد که برخی از افراد از لحاظ عملکرد شناختی می توانند به دوز بالاتری نیاز داشته باشند