گیرنده کبد X بتا (LXRβ) ، واقع در یک منطقه مستعد چاقی است که در متابولیسم چربی و کربوهیدرات ها نقش دارد. مطالعات ژنتیکی قبلی بشر نشان داده اند که تنوع ژنتیکی LXRβ می تواند با چاقی انسان همراه باشد. بنابراین فرضیه ما این است که پلی مورفیسم ژن LXRβ rs2695121 ممکن است با خطر چاقی در یک جمعیت شمال شرقی ایران همراه باشد. در اين مطالعه مقطعی ، 168 فرد چاق ، 209 اضافه وزن و 76 فرد با وزن طبيعي از شهر مشهد انتخاب  شدند . از روش TaqMan برای ژنوتیپ پلی مورفیسم LXRβ rs2695121 استفاده شد. تجزیه و تحلیل رگرسیون لجستیک برای تجزیه و تحلیل آلل و توزیع ژنوتیپ استفاده شد. آنتروپومتریک و متغیرهای بالینی در بین حاملان ژنوتیپ مختلف با تجزیه و تحلیل تک متغیره مقایسه شد. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 انجام شد. ارتباط آللی و ژنوتیپی با چاقی برای rs2695121 حتی پس از تنظیم با سن و جنس معنی دار نبود. علاوه بر این ، تجزیه و تحلیل هاپلوتیپ با استفاده از واریانت های دیگر (rs17373080) LXRβ ارتباط معنی داری نشان نداد. با این حال ، در بین پارامترهای بالینی و متابولیک مورد آزمایش ، فشار خون سیستولیک و دیاستولیک به طور اسمی با ژنوتیپ CT ارتباط داشت.

نتیج گیری نهایی: این مطالعه نشان داد که هیچ ارتباطی بین واریانت rs2695121 از LXRβ و چاقی نه به تنهایی و نه با در نظر گرفتن با rs17373080 وجود ندارد.