سرطان کولورکتال (CRC) سومین سرطان شایع تشخیص داده شده و عامل اصلی مرگ و میر ناشی از سرطان است. CRC فرایندی چند مرحله ای است که در آن ترکیبی از عوامل ژنتیکی و اپی ژنتیک منجر به ایجاد تغییر در مخاط روده بزرگ می شود تا به سرطان تهاجمی تبدیل شود. در سالهای اخیر توجه بیشتری به شناسایی نشانگرهای ژنتیکی پیش آگهی یا پیش بینی کننده برای بهبود مدیریت بیماران مبتلا به CRC شده است.رژیم شیمی درمانی حاوی اگزالیپلاتین معمولاً اولین روش درمانی برای بیماری سرطان کولورکتال پیشرفته است. اگزالیپلاتین به DNA متصل می شود و منجر به ایجاد اتصالات عرضی و اداکت های عظیم شود. تقریباً 50٪ بیماران مبتلا به CRC از درمان با اگزالیپلاتین بهره مند می شوند. این امکان وجود دارد که واریانت های ژنتیکی در مسیرهای بیولوژیکی درگیر در حمل و نقل دارو ، متابولیسم دارو ، ترمیم آسیب DNA و تعدیل چرخه سلولی ممکن است بر فعالیت یا اثربخشی اگزالیپلاتین تأثیر بگذارد. زیرا مقاومت اگزالیپلاتین ممکن است مربوط به واریانت های ژنتیکی باشد بنابراین ممکن است دلیل مهمی برای عدم موفقیت در درمان باشد ، ما تغییرات ژنتیکی را گزارش کرده ایم که نشانگر پیش بینی پاسخ به درمان مبتنی بر اگزالیپلاتین در بیماران مبتلا به CRC پیشرفته است.