سندرم متابولیک (MetS) توسط یک گروه بندی ناهنجاری های متابولیک و آنتروپومتریک تعریف شده و با افزایش خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی همراه است. ما در مورد تأثیر مکمل کورکومین  بر تعادل پرواکسیدان و آنتی اکسیدان سرم (PAB) در بیماران مبتلا به MetS  بررسی کرده ایم. این کارآزمایی ، تصادفی و کنترل شده با دارونما بیش از 6 هفته انجام شد. افراد (120 نفر) به طور تصادفی به یکی از سه گروه (کورکومین ، کورکومین فسفولیپیدیده و دارونما) تقسیم شدند. گروه کورکومین، 1 گرم در روز کورکومین ساده دریافت کرد ، گروه کورکومین فسفولیپید شده 1 گرم در روز کورکومین فسفولیپید شده (حاوی 200 میلی گرم کورکومین خالص) و گروه کنترل 1 گرم در روز دارونما دریافت کردند. PAB سرم قبل و بعد از مداخله (در ابتدا و در 6 هفته) اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS انجام شد. سطح سرمی PAB در گروه کورکومین افزایش چشمگیری داشت ، اما در گروه کورکومین فسفولیپیداته ، افزایش سطح PAB معنی دار نبود. نتایج مطالعه ما هیچ بهبودی از PAB به دنبال مکمل کورکومین در افراد مبتلا به MetS را نشان نمی دهد.