بیماری قلبی عروقی (CVD) یک عامل مهم مرگ و میر جهانی است. شاخص توده بدن (BMI) اندازه گیری چربی است که بیشتر در الگوریتم های خطر CVD استفاده می شود. هدف ما ارزیابی رابطه بین چندین عامل خطر CVD (RF) و درصد چربی بدن  (PBF) و مقایسه مقادیر پیش بینی به دست آمده با استفاده از PBF برای این RF-قلبی عروقی با مقادیر بدست آمده با استفاده از BMIاست. RF های CVD شامل ، فشار خون بالا (HTN) ، دیابت قندی (DM) و وجود دیس لیپیدمی (DLP)است. داده های بدست آمده از مطالعه MASHAD study ، یک مطالعه کوهورت متشکل از 9704 داوطلب ، سن 35تا 65 سال و ساکن شهر مشهد است. براساس مقادیر BMI و PBF ، افراد مورد مطالعه قرار گرفتند به 4 گروه طبقه بندی می شوند: گروه 1 BMI) و PBF پایین یا معمولی ، 1670( ¼ N ، گروه 2 BMI) کم یا نرمال اما PBFبالا ، 992 ¼ NB )، گروه3 (BMI بالا و PBF کم یا نرمال ، 837¼ N ) و گروه 4 BMI) بالا و PBF بالا ، 6245 N ¼).براي تجزيه و تحليل داده ها ، مجذور كاي ، كوواريانس و رگرسيون لجستيك استفاده شد. برای میانگین مقادیر همه RF-CVD و شیوع آنها از گروه 1 به گروه 4 روند افزایشی وجود داشت. اختلاف معنی داری در شیوع کم  HDL-C وجود داشت ، از این نظر در گروه 3 (38.6٪ در گروه 3 در مقابل 12.2٪ در گروه 2) بالاتر است. فراوانی فشار خون بالا (9/22٪ در گروه 3در مقابل 2/16٪ در گروه 2) و ) IFG  8.5%در گروه 3 در مقابل 5.0٪ در گروه 2) نیز در گروه 3 در مقایسه با گروه2 به طور قابل توجهی بالاتر بودند.