دهیدراسیون هیپرناترمیک نوزادان (NHD) یک وضعیت خطرناک است که می تواند منجر به کاهش شدید وزن ، اختلال در کلیه و عوارض سیستم عصبی مرکزی شود. ما با هدف ارزیابی پیامدهای NHD در نوزادان در سال دوم زندگی این مطالعه را انجام داده ایم. این مطالعه از نوع مورد- شاهدي است که در بيمارستان قائم مشهد انجام شده است. شصت و پنج نوزاد با شیر مادر سالم (غلظت سدیم سرم <153 mmol / L  ) و 65 هیپرناترمیک (سدیم سرم غلظت 153 (mmol / L ≥ نوزادان از سال 2008 تا 2011 در این بررسی حضور داشتند. عوامل مادري و نوزادي بين دو گروه و پارامترهاي رشد آنها مقايسه شد و نقاط عطف رشد )با استفاده از روش تحقيقات دنور II )به ترتيب در سنین 6 ، 12 ، 18 و 24 ماهگی مورد ارزيابي و مقايسه قرار گرفتند. وزن نوزادان در 6 ماهگی بین دو گروه تفاوت معنی داری داشت. 25٪ از نوزادان در این گروه که رشد کرده بودند
NHD در 6 ماهگی دچار تاخیر در پیشرفت ، با مقادیر مربوطه 21٪ در 12 ماه ، 19٪ در 18 ماه و 12٪ در 24 ماهگی بودند. تأخیر رشد برای گروه کنترل در سنین مشابه 0.3٪ بود وشدت هیپرناترمیا با نتیجه رشد ضعیف در 6 ماه ارتباط داشت. غلظت سدیم سرم نوزادان در نوزادان 159-153 میلی گرم در لیتر بود. سدیم سرم میانه در گروه مورد 16± 158 و در گروه شاهد 9±141 بود. عوارض جدی شامل ورم مغزی (پنج مورد) ، خونریزی (پنج مورد) و سنگ کلیه (شش مورد) بود. دهیدراسیون هیپرناترمیک بر رشد کودک بویژه در سال اول زندگی تأثیر منفی دارد ، شیوع آنها با پیشرفت سن کاهش می یابد. مشکلات رشد نیز در اولین سال زندگی آنها وجود دارد.علائم و نشانه های عمده نوزادان با پیش آگهی ضعیف در هنگام بستری ، تغذیه ضعیف ، تشنج ، هایپرترمی و بی حالی بود. گاهی اوقات افزایش وزن کودک تا پایان سال اول زندگی عادی می شد. اگرچه تأخیر رشد ادامه داشت و شدت آن با افزایش سن ، کاهش یافت.