ترکیبی از فنوتیپهای دیس لیپیدمی ، از جمله افزایش سطح پلاسمایی غلظت کلسترول لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL-C) ، افزایش تری گلیسیرید پلاسما (TG) و کاهش غلظت کلسترول لیپوپروتئین با چگالی کم (HDL-C) مهم هستند، به دلیل اینکه فنوتیپ های فردی با افزایش خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی مربوط است. ما به بررسی شیوع دیس لیپیدمی های ترکیبی و اثرات آن بر خطر ابتلا به CVD در یک جمعیت بزرگ ایرانی پرداختیم. تعداد 9847 نفر به عنوان بخشي از مطالعه کوهورتي بيماري هاي سكته مغزي و قلبي مشهد (مشهد) انتخاب شدند. پارامترهای تن سنجی و شاخصهای بیوشیمیایی در کلیه افراد اندازه گیری شد. انواع مختلف دیس لیپیدمی های ترکیبی از جمله TG  بالا HDL-C+ کم،  TG  بالا HDL-C +کم LDL-C+ بالا ، HDL-C کم با LDL-C پایین ، TG  بالا LDL-C+ بالا ، و بالاخره TG  بالا LDL-C +بالا HDL-C+ کم ,در نظر گرفته می شود خطر CVD ده ساله با استفاده از الگوریتم ریسک QRISK2 محاسبه شد و تنظیمات آنطور که توسط انجمن های مشترک انگلیس پیشنهاد شده است انجام شد. خطر CVD ده ساله با استفاده از الگوریتم ریسک QRISK2 محاسبه شد. تعداد 3952 مرد و 5895 زن در مطالعه حاضر بودند. 83.4٪ از افراد مورد مطالعه دارای یک نوع دیس لیپیدمی بودند و 6/16٪ افراد دیس لیپیدمی نداشتند. نتایج نشان داد که فراوانی دیس لیپیدمی در افراد دارای سندرم متابولیک ، CVD و دیابت به ترتیب 98٪ ، 1/87٪ و 90٪ بود. نتایج ما حاکی از آن است که 7/15٪ از جمعیت مورد مطالعه در معرض خطر ابتلا به CVD 10ساله و در مردان از زنان بالاتر بود. علاوه بر این ، خطر ابتلا به CVD در گروه TG ↑ & HDL ↓ و LDL higher نسبت به سایر گروه ها بیشتر بود